Ποιοί είμαστε

Τηλ: 210-5239995, 210-5231612, e-mail: p.kyriakoulias@oiye.gr
Η Αυτόνομη Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων είναι η ταξική,ριζοσπαστική, ανεξάρτητη, αυτόνομη και μαχητική συνιστώσα των εργαζομένων που δρα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) και συμμετέχει στη συνδικαλιστική παράταξη Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή (Μ.Ε.Τ.Α.)

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Α.Π. ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΣΥΓΚΛΗΣΗ Ε.Ε. ΓΣΕΕ

30/10/2009


Προς:
Πρόεδρο, Γενικό Γραμματέα
ΓΣΕΕ
Συνάδελφοι,
Ζητούμε την άμεση σύγκλιση της Εκτελεστικής Επιτροπής ώστε να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο παρεμβάσεων της ΓΣΕΕ, πάνω στα κρίσιμα ζητήματα της περιόδου, διότι εμφανίζεται μια αρνητική εικόνα της ΓΣΕΕ, η οποία είτε βρίσκεται σε στάση αναμονής ή λειτουργεί ως τροχονόμος της κυβερνητικής πολιτικής ή ταυτίζεται μερικές φορές με αρνητικές πλευρές της.
Πιο συγκεκριμένα:
1. Ακύρωση σύμβασης COSCO με ΟΛΠ: Με βάση τις θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη ενός κινήματος αλληλεγγύης και όχι να πετάει η ΓΣΕΕ το μπαλάκι στους εργαζόμενους του χώρου.

2. Stage-συμβασιούχοι: Η πρόταση που εκφωνεί πρόεδρος δεν αποτελεί θέση της ΓΣΕΕ. Υπάρχει ανάγκη διαμόρφωσης θέσης στήριξης του αγώνα αυτών των νέων και επιδίωξη μιας δίκαιης λύσης, ώστε να «μην πεταχτεί μαζί με τα απόνερα και το παιδί».

3. Με τις κινήσεις του Υπουργού Εργασίας διαμορφώνεται «de facto» ένας κοινωνικός διάλογος ο οποίος δημιουργεί τετελεσμένα. Υπάρχει ανάγκη άμεσης αποσαφήνισης της πολιτικής της ΓΣΕΕ. Το συζητάμε και πώς το συζητάμε; Πώς διαμορφώνουμε ένα σαφές διεκδικητικό πλαίσιο στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και πώς το στηρίζουμε αγωνιστικά; Εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν συμμετέχουμε σε προσχηματικούς κοινωνικούς διαλόγους που διευκολύνουν την κυβέρνηση.

4. Το τελευταίο διάστημα βγαίνουν δελτία τύπου από την ΓΣΕΕ χωρίς να υπάρχει καταγραμμένη πλειοψηφία. Η κατάσταση αυτή πρέπει να σταματήσει.

Για όλα τα πιο πάνω απαιτείται οργανωμένη συζήτηση η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε πρώτη φάση στην Εκτελεστική Επιτροπή και γι’ αυτό το λόγο ζητάμε να συνεδριάσει άμεσα.


Για την Αυτόνομη Παρέμβαση
Γιώργος Γαβρίλης
Αλέκος Καλύβης
Θάνος Βασιλόπουλος

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Η Αυτόνομη Παρέμβαση για την "κρυφή ατζέντα των εργοδοτών"


ΤΑ 10 ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΣΕΒ
ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ; ή ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ;
Η ΚΡΥΦΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ



Οι προτάσεις που κατέθεσε ο ΣΕΒ στην πρόσφατη συνάντησή του με την ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (13/10/2009), με τον βαρύγδουπο τίτλο «Δέκα μέτρα – ανάχωμα στην ανεργία», αναπαλαιώνουν τις παλαιότερες επεξεργασίες των βιομηχάνων και επαναφέρουν στο προσκήνιο το διεκδικητικό πλαίσιο των εργοδοτών, ως προς τη λειτουργία της αγοράς εργασίας και την επαναρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, με πρόσχημα πάντα την καταπολέμηση της ανεργίας, για την οποία φαίνεται να «κόπτονται» και να ανησυχούν.

Είναι έτσι όμως τα πράγματα?

Καταρχάς θα πρέπει να επισημανθεί ότι πίσω από τις προτάσεις του ΣΕΒ (οι οποίες κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως το πρώτο «μεταβατικό βήμα»), υποκρύπτεται ουσιαστικά η κρυφή ατζέντα των εργοδοτών.

Υποκρύπτεται με άλλα λόγια, ο στρατηγικός στόχος του Κεφαλαίου, (με αιχμή τους μεγαλοβιομήχανους, τους μεγαλοτραπεζίτες και τους άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες στους κλάδους της Παροχής Υπηρεσιών) για συνολική απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και των εργασιακών σχέσεων, στην κατεύθυνση της διατήρησης και περαιτέρω ενίσχυσης της κερδοφορίας τους.

Η τρέχουσα οικονομική κρίση, δεν αποτελεί για τον ΣΕΒ, παρά το πρόσχημα που προσπαθεί να «δικαιολογήσει» την αδήριτη αναγκαιότητα «επαναπροσδιορισμού» των εργασιακών σχέσεων και των πολιτικών απασχόλησης, στο όνομα της διάσωσης των θέσεων απασχόλησης και της καταπολέμησης της ανεργίας.

Ο στρατηγικός αυτός στόχος, γίνεται προσπάθεια να εξυπηρετηθεί με τρία κυρίως εργαλεία:
α) την, με κάθε τρόπο μείωση, του εργατικού κόστους (μισθολογικού και μη)
β) τη δημιουργία ενός εντελώς ελεύθερου, από νομικούς και οικονομικούς καταναγκασμούς, καθεστώτος απολύσεων από τις επιχειρήσεις
γ) την, με κάθε τρόπο, εκτεταμένη χρήση ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην αγορά εργασίας, καταργώντας το πρότυπο της κανονικής, πλήρους και με πλήρη αμοιβή εργασίας.

Η σχετικά αφανής μέχρι σήμερα, αλλά συνεχιζόμενη και συνεχώς εντεινόμενη αμφισβήτηση του ΣΕΒ και των εργοδοτών, του συστήματος των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων (Ν. 1876/90) και του θεσμού της Μεσολάβησης και ιδίως της Διαιτησίας του ΟΜΕΔ, με την παράλληλη επίθεση ενάντια στις κλαδικές ΣΣΕ (βλ. τράπεζες, κλωστοϋφαντουργία, ΜΜΕ κλπ), έρχεται να προστεθεί στα παραπάνω και να πιέσει προς την κατεύθυνση υλοποίησης του στρατηγικού σχεδίου των εργοδοτών.

Στην προσπάθεια αυτή, εντάσσονται και οι 10 συγκεκριμένες προτάσεις του ΣΕΒ προς την Κυβέρνηση, και οι οποίες εάν υλοποιηθούν δεν θα είναι καταστροφικές μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή της χώρας μας.

Ας δούμε όμως ξεχωριστά κάθε μία από τις προτάσεις του ΣΕΒ και τις επιπτώσεις τους.

1) «Άμεση λειτουργία και κρατική χρηματοδότηση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής (ΕΤΑΚΣ), με καθορισμό προτεραιοτήτων ενίσχυσης των ασθενέστερων και συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στη διαχείριση»: Το νεοφιλελεύθερης – νεοδημοκρατικής έμπνευσης (Αλογοσκούφης) ΕΤΑΚΣ, που θεσμοθετήθηκε με το Ν. 3631/2008, υποτίθεται ότι έχει ως αποστολή να χρηματοδοτεί ολοκληρωμένα προγράμματα στοχευμένης εισοδηματικής ενίσχυσης στα φυσικά πρόσωπα ή νοικοκυριά, που έχουν εισόδημα χαμηλότερο από το όριο της φτώχιας. Ο ΣΕΒ με την πρότασή του αυτή, προσδοκά τη μεταφορά κοινωνικών πόρων (και όχι φυσικά εργοδοτικών) στο ΕΤΑΚΣ, προκειμένου αυτό λειτουργώντας ως Ταμείο Ελεημοσύνης να χορηγεί επιδόματα φτώχειας. Στην κρυφή ατζέντα του ΣΕΒ, το ΕΤΑΚΣ μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει μελλοντικά και ως Ταμείο χορήγησης επιδομάτων απόλυσης για όσες επιχειρήσεις θα αδυνατούν να καταβάλλουν αποζημιώσεις στους εργαζόμενους τους με προσχηματικούς λόγους (λόγω οικονομικής κρίσης, ταμειακής στενότητας, αναδιάρθρωσης κοκ.). Για το λόγο αυτό, δεν είναι τυχαία και η πρότασή του για «συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων» στη διαχείριση του ΕΤΑΚΣ.

2) «Κατάργηση φορολογικών αντικινήτρων που αποτρέπουν τις επιχειρήσεις να προχωρήσουν στη διανομή κερδών και στην πρόσθετη ασφαλιστική κάλυψη ειδικά στους χαμηλόμισθους ανέργους»: Μεσούσης της οικονομικής κρίσης το προηγούμενο καλοκαίρι, έγινε μια ολόκληρη συζήτηση για το εάν οι επί σειρά ετών υπερ-κερδοφόρες Τράπεζες θα έπρεπε ή όχι να διανείμουν κέρδη στους μετόχους τους, και για το εάν, τα μη διαμεινόμενα κέρδη θα έπρεπε να «ριχτούν» στην αγορά για ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, για το πάγωμα των οφειλών κοκ. Όμως για τον ΣΕΒ, πάνω από τις ανάγκες τις κοινωνίας, των εργαζομένων και των νοικοκυριών είναι (και μάλιστα σε εποχή οξείας οικονομικής κρίσης), η πάση θυσία διανομή κερδών στους λίγους μεγαλομετόχους των επιχειρήσεων. Ως προς το δεύτερο σκέλος της, η πρόταση αυτή, ότι δηλαδή η διανομή κερδών θα διατεθεί για την πρόσθετη ασφαλιστική κάλυψη των ασθενέστερων εργαζόμενων, μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει, τη στιγμή μάλιστα που ο ΣΕΒ είναι ο αρχιερέας της κατεδάφισης του ασφαλιστικού μας συστήματος. Η πρόταση αυτή όμως κινείται και σε ένα δεύτερο επίπεδο, το οποίο και αναδεικνύει την κρυφή ατζέντα των βιομηχάνων, βασικό σημείο της οποίας επιγραμματικά είναι το εξής: Όχι στην υποχρεωτική ασφάλιση των εργαζομένων από τις επιχειρήσεις δηλ. κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών, κατάργηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και θεσμοθέτηση ενός εθελοντικού μοντέλου ασφάλισης από όσες επιχειρήσεις μπορούν ή θέλουν (βλ. ΗΠΑ)

3) «Υποστήριξη των νέων προσλήψεων με προσωρινή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών μόνο για εκείνες τις επιχειρήσεις που θα αυξήσουν την απασχόληση μέχρι το τέλος του 2010 (η διαφορά μπορεί να καλυφθεί από το κράτος με κόστος που είναι μικρότερο από το κόστος επιδόματος ανεργίας). : Καταρχάς για τον ΣΕΒ μάλλον ισχύει το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Από πουθενά δεν τεκμαίρεται, ούτε έχει αποτυπωθεί σε μελέτες ή αξιολογήσεις, ότι η («προσωρινή») μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, οδηγεί τις επιχειρήσεις αυτόματα σε προσλήψεις. Η δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε μια οικονομία είναι πολυσύνθετη διαδικασία, η οποία και συμπυκνώνεται συνολικά στην αναπτυξιακή της μεγέθυνση. Η ανάπτυξη φέρνει απασχόληση, γεννά πλούτο και δημιουργεί τις συνθήκες υγιών δημόσιων ασφαλιστικών συστημάτων και όχι η αποσπασματική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Η εφαρμογή της πρότασης του ΣΕΒ θα είχε ως παρενέργεια την περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης των ασφαλιστικών ταμείων, τη χειροτέρευση των παροχών υγείας στους εργαζόμενους και τη μείωση των συντάξεων. Η δε πρόταση του ΣΕΒ για κάλυψη από το κράτος της υπολειπόμενης διαφοράς, είναι εντελώς απαράδεκτη, αφού από τη μια πλευρά δεν είναι δίκαιη η κοινωνική επιβάρυνση που προτείνει, και από την άλλη είναι φανερό ότι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών μειώνει δραστικά τα έσοδα του κράτους για τις κοινωνικές δαπάνες. Για τον ΣΕΒ είναι φανερό, ότι η πρόταση αυτή κινείται στην κατεύθυνση της μείωσης του λεγόμενου μη – μισθολογικού εργατικού κόστους, ενώ ως προς το «προσωρινό» του χαρακτήρα της, υπάρχει η ελπίδα της «μονιμοποίησής της» σε θεσμικό επίπεδο.

4) «Προσωρινή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στο επίπεδο του βασικού μισθού μέχρι το τέλος του 2011, σε όσες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρή μείωση της δραστηριότητάς τους στη διετία 2009-2010» : Ισχύουν οι παραπάνω παρατηρήσεις με την πρόσθετη επισήμανση ότι οι επιχειρήσεις που πραγματικά βρίσκονται σε κρίση, δεν πρόκειται να σωθούν από την προσωρινή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, της οποίας τα οφέλη είναι ελάχιστα, αλλά από δράσεις, προγράμματα και συνεκτικές πολιτικές στην οικονομία.


5) «Επιδότηση για συμμετοχή σε προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης εκείνων των εργαζομένων που μέσα στο 2009 και στο 2010 υποχρεώνονται σε μερική απασχόληση». Η συγκεκριμένη πρόταση του ΣΕΒ επανέρχεται με άλλη διατύπωση και ουσιαστικά ζητά την επιδότηση του κράτους, προκειμένου να διευκολυνθούν ακόμα περισσότερο οι επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε διαθεσιμότητες και σε μείωση των ημερών εργασίας, με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων. Είναι φανερό ότι η υιοθέτησή της, θα λύσει ακόμα περισσότερο τα χέρια των επιχειρήσεων, όποτε αυτές το θέλουν και το επιθυμούν, επικαλούμενες αορίστως την «κρίση», να στέλνουν σε πρώτη φάση τους εργαζόμενους στην «κρατική εκπαίδευση», και μετά, είτε να τους στέλνουν στα σπίτια τους, είτε να τους επαναπροσλαμβάνουν με καθεστώς διαφορετικό από αυτό που αρχικά προσλήφθηκαν. Η συγκεκριμένη πρόταση θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί «Επιδότηση επιχειρήσεων για δυσμενή μετατροπή της εργασιακής σχέσης»!

6) «Εξυγίανση και ενίσχυση των προληπτικών και κατασταλτικών μηχανισμών για την τήρηση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας». Καταρχάς είναι προς διερεύνηση για το τι εννοεί ο ΣΕΒ με τον όρο «εξυγίανση». Κατά τα λοιπά, η πρόταση αυτή στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην καταπολέμηση του αθέμιτου ανταγωνισμού από τις επιχειρήσεις που απασχολούν αδήλωτους εργαζόμενους και δεν αποτελεί φυσικά εκδήλωση ευαισθησίας του ΣΕΒ για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας

7) «Crash Program για αναβάθμιση του παρεμβατικού ρόλου του ΟΑΕΔ. Μεταξύ άλλων: Ολοκλήρωση της διαδικασίας για την απογραφή των εργοδοτών και πλήρης μηχανογραφική αποτύπωση των προσλήψεων – Αναστολή της καταβολής του επιδόματος ανεργίας σε περιπτώσεις που απορρίπτονται διαδοχικές προσφορές θέσεων εργασίας από τον ΟΑΕΔ». Η πρόταση αυτή, προφανώς αντιγραμμένη από τους συγγενείς νεοφιλελευθέρους εργοδοτικούς φορείς της Ε.Ε. λες και απευθύνεται όχι στο ελληνικό κράτος, αλλά στο δανικό ή το γερμανικό κράτος. Καταρχάς, οι δήθεν προσφερόμενες πλέον θέσεις εργασίας στη χώρα μας, είναι κατά κύριο λόγο, θέσεις επισφαλούς, μερικής, προσωρινής και χαμηλά αμειβόμενης απασχόλησης. Είναι ακόμα φανερό, ότι στις ελληνικές συνθήκες, με μια αγορά εργασίας «ζούγκλα» και τριτοκοσμικές εργασιακές σχέσεις , η άρνηση του εργαζόμενου να δεχθεί μια «θέση δουλείας» είναι κατανοητή και απόλυτα δικαιολογημένη. Είναι όμως ακόμα εμφανέστερο ότι, η πρόταση αυτή του ΣΕΒ, στρατηγικά στοχεύει στην περικοπή των επιδομάτων ανεργίας, τη συρρίκνωση των πολιτικών κοινωνικής προστασίας και στην συνεπαγόμενη μεταφορά κοινωνικών πόρων με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση των λεγόμενων «ενεργητικών» πολιτικών απασχόλησης, δηλ. στην ενίσχυση των επιδοματικών προς τους εργοδότες προγραμμάτων για προσλήψεις με ευέλικτες –πάντα- μορφές απασχόλησης


8) «Υποχρεωτική εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας (98/59) για την κατάρτιση κοινωνικού σχεδίου εργαζομένων, στις περιπτώσεις όπου η αναδιάρθρωση μιας επιχείρησης συνεπάγεται ομαδικές απολύσεις». Η Οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου (20/7/1998) αφορά τη σύγκλιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις και κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι διευρύνει (σε σχέση με την ελληνική νομοθεσία) τον αριθμό των εργαζομένων, ώστε να υπάρχει ο χαρακτηρισμός των ομαδικών απολύσεων, χωρίς όμως να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν δυσμενέστερες του εθνικού δικαίου διατάξεις. Επίσης, η συγκεκριμένη Οδηγία θεσμοθετεί την υποχρέωση των εργοδοτών για μια «ελάχιστη» διαδικασία ενημέρωσης – διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στις περιπτώσεις των ομαδικών απολύσεων. Όμως, η πρόταση του ΣΕΒ για την εφαρμογή του λεγόμενου «κοινωνικού σχεδίου» για την «επαναπασχόληση ή τον αναπροσανατολισμό των απολυομένων εργαζομένων (άρθρο 2.2 της Οδηγίας) ως υποχρεωτικού (και όχι εθελοντικού) μέτρου κατά τις ομαδικές απολύσεις, έχει σα στόχο τελικά, τη θεσμοθέτηση ενός «κοινωνικού άλλοθι» για τις επιχειρήσεις, ώστε αυτές να μπορούν να επικαλούνται τα «κοινωνικά μέτρα» και να υπεκφεύγουν των υποχρεώσεών τους (π.χ. πλήρης αποζημίωση)

9) «Άμεση προώθηση της εφαρμογής του νόμου περί εγγυημένου δανεισμού των επιχειρήσεων και επίβλεψη της εφαρμογής του από τις Τράπεζες, έτσι ώστε τα δάνεια με εγγύηση δημοσίου να διοχετευτούν άμεσα στις επιχειρήσεις που διατηρούν ή αυξάνουν τις θέσεις εργασίας». Ο ΣΕΒ εδώ απλά ζητά άμεσα την επιτάχυνση των προγραμμάτων για την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων.

10) «Προσαύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 25% μέχρι το τέλος του 2010». Πρόκειται για την πλέον φιλολαϊκή πρόταση του ΣΕΒ, που «κλείνει το μάτι» και στη ΓΣΕΕ. Αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 25% σημαίνει ότι το ελάχιστο βασικό επίδομα ανεργίας (άγαμος χωρίς τέκνα) θα ανέλθει από 430,75 € σε 538,44%. Δηλαδή, θα υπολείπεται το 2010, κατά 53 € μηνιαίως από το αίτημα των συνδικάτων για 80% επί του κατώτατου ημερομισθίου και αυτό σε τιμές του 2008!. Ευχαριστούμε τον ΣΕΒ!

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ VODAFONE ΚΑΙ WIND

ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗ VODAFONE (14/10/09) ΚΑΙ ΣΤΗ WIND (15/10/2009)

Οι εργαζόμενοι χαιρετίζουν, στηρίζουν και συμπαραστέκονται στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας VODAFONE και WIND, οι οποίοι πραγματοποιούν με απόφαση των Σωματείων τους, 24ωρη Πανελλαδική Απεργία την Τετάρτη 14/10/09 και την Πέμπτη 15/10/09, ενάντια στις οδυνηρές για τους εργαζόμενους αναδιαρθρώσεις, στο κλείσιμο των καταστημάτων και στις απολύσεις, στην ανάθεση έργων σε εργολάβους.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο δίκαιο αγώνα τους, για την υπεράσπιση των θέσεων απασχόλησης, για αξιοπρεπείς μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για την υπογραφή ικανοποιητικών συλλογικών συμβάσεων.

Ο αγώνας των εργαζομένων σε VODAFONE - WIND , είναι αγώνας όλων των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος και καλούμε όσους εργαζόμενους και συνδικαλιστές μπορούν να συμμετέχουν στις Απεργιακές Συγκεντρώσεις των Σωματείων:

Σωματείο VOFAFONE (Τετάρτη 14/10/09): α) ώρα 8.00 π.μ. στην έδρα της εταιρείας, Τζαβέλα 1-3, Χαλάνδρι και β) ώρα 8.00 π.μ. στο κτίριο της εταιρείας, Μακρυγιάννη 88, Ρέντη

Σωματείο Wind (Πέμπτη 15/10/09): α) ώρα 8:00 π.μ. στην Λεωφ. Αθηνών, Κ64-66, ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ, β) ώρα 2.30 μ.μ. στα γραφεία του ΟΜΕΔ, Πλατεία Βικτωρίας 7, Αθήνα


Μετρητής