Η
οικονομική κρίση και η νεοφιλελεύθερη διαχείρισή της έχουν προκαλέσει τεράστια
κοινωνικά ρήγματα. Οι βαθύτατα αρνητικές αλλαγές που έχουν συντελεσθεί στο
οικονομικό και στο κοινωνικό πεδίο τροποποιούν ριζικά τους όρους εργασίας και
ζωής της εργατικής τάξης καθώς και τους όρους άσκησης της ταξικής πάλης.
Δεκαετίες νεοφιλελευθερισμού έχουν οδηγήσει στη σταδιακή αποδιάρθρωση των
εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, υπονόμευσαν το όπλο της συλλογικής
διαπραγμάτευσης, στάθηκαν με απόλυτο εχθρικό τρόπο απέναντι στον θεσμό των
συνδικάτων και στην άσκηση της συνδικαλιστικής δράσης. Το τελευταίο διάστημα,
με αφορμή την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, η επίθεση στους εργαζόμενους
και στα συνδικάτα παίρνει την μορφή χιονοστιβάδας. Κατακτήσεις ενός αιώνα έχουν
ανατραπεί. Το κεφάλαιο δεν θα μπορούσε να περιμένει ευνοϊκότερη συγκυρία για
την υλοποίηση των στρατηγικών του στόχων που αποσκοπεί στην πλήρη απορρύθμιση
του κοινωνικού κράτους και του εργατικού δικαίου και στην εξατομίκευση των
εργασιακών σχέσεων.
Το
συνδικαλιστικό κίνημα όμως δεν έχει πληγεί μόνο από τις επιπτώσεις της κρίσης ,από τις επιθέσεις
των αντιπάλων του, αλλά και από τα κακώς κείμενα που εκδηλώνονται στο εσωτερικό
του που πλήττουν την αξιοπιστία του, επηρεάζουν αρνητικά τον ταξικό
προσανατολισμό του και πολλαπλασιάζουν τους αρνητικούς παράγοντες σε βάρος του.
Εμείς
που υπογράφουμε, είμαστε εργαζόμενοι που ενεργοποιούμαστε μέσα στα συνδικάτα
συνδέοντας τη ζωή μας με την σύγχρονη πορεία τους και θέλουμε να συμβάλουμε
στην ανάταξή του συνδικαλιστικού κινήματος. Μέσα από τον διάλογο, τη μελέτη των
νέων δεδομένων και την ειλικρινή αυτοκριτική για όσα μας αναλογούν, φιλοδοξούμε
ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις προκειμένου το συνδικαλιστικό κίνημα να
ενισχύσει τον διεκδικητικό, ταξικό και πολιτικό του ρόλο και να ανταποκριθεί με
αποτελεσματικότητα στις νέες και δύσκολες συνθήκες, να μπει μπροστά στον αγώνα
ενάντια στα μνημόνια και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές .
Με την
συγκρότηση αυτού του χώρου διαλόγου θέλουμε να συμβάλουμε στον αναγέννηση και
ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος καταθέτοντας την εμπειρία μας,
ενεργοποιώντας συλλογικά την σκέψη μας, διευρύνοντας τον ορίζοντά μας
απευθυνόμενοι στο ευρύ φάσμα της μισθωτής εργασίας που δεν συμμετέχει στα
συνδικάτα και αξιοποιώντας την συμβολή των εκπροσώπων της επιστήμης που
βρίσκονται με την πλευρά των εργαζομένων.
Δεν
επιδιώκουμε να υποκαταστήσουμε τα συνδικάτα και τα συλλογικά τους όργανα, ούτε
να εμπλακούμε άμεσα στην εσωτερική τους λειτουργία, αλλά να συμβάλουμε με τον
δημόσιο λόγο μας σε μια δημιουργική αλληλεπίδραση που θα επιφέρει μια νέα
κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα που θα ανταποκρίνεται στο ρόλο του και στις
αξίες που είναι ιστορικά ταγμένο να υπηρετεί. Αξίες που οφείλουμε να
επαναφέρουμε στο προσκήνιο ανταποκρινόμενοι στις επίμονες απαιτήσεις των καιρών
σε μια εποχή που ο συνδικαλισμός είναι όσο ποτέ άλλοτε τόσο επιτακτικά
αναγκαίος.
Σε αυτό
το πλαίσιο οφείλουμε να θέσουμε ως απόλυτη προτεραιότητα την ανάγκη ουσιαστικής
εκπροσώπησης όλου του φάσματος της μισθωτής εργασίας δημιουργώντας όρους
συνοχής και αλληλεγγύης μεταξύ τους, αντιπαλεύοντας τους τεχνητούς
ανταγωνισμούς, που έντεχνα καλλιεργούνται ανάμεσα σε εργαζόμενους στον δημόσιο
και στον ιδιωτικό τομέα, σε χαμηλόμισθους και υψηλόμισθους, σε τυπικά και
ευέλικτα απασχολούμενους, σε έλληνες και νόμιμους μετανάστες, σε εργαζόμενους
και άνεργους.
·
Επιδιώκουμε την αναγέννηση των συνδικάτων μέσα
στην κρίση που έχει διαλύσει τον
κοινωνικό ιστό και το συλλογικό εργατικό δίκαιο, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα
τους στην πάλη κατά των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, ρίχνοντας
βάρος στα πρωτοβάθμια σωματεία, στις αμεσοδημοκρατικές λειτουργίες και στην
κοινωνική στήριξη τους ως
αναντικατάστατης μορφής άσκησης της ταξικής πάλης μέσα στο σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα.
·
Επιζητούμε την τυπική και ουσιαστική κατοχύρωση
της οργανωτικής και λειτουργικής ενότητας του συνδικαλιστικού κινήματος,
ανεξάρτητα από τις επιμέρους ιδεολογικές διαφορές, θέτοντας τέρμα στα διαλυτικά
φαινόμενα που επιφέρει ο τρόπος λειτουργίας των παρατάξεων και στα φαινόμενα
οργανωτικού πολυκερματισμού σε όλα τα επίπεδα της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης.
·
Θεωρούμε επιβεβλημένη, μέσα από στοχευμένες
παρεμβάσεις, την προσέλκυση νέων μελών με έμφαση στις νέες ηλικίες, στις
γυναίκες, στους εργαζόμενους στην επισφάλεια, στους νέους κλάδους και στους
μετανάστες, με στόχο την ενίσχυση της μαζικότητας και της αποτελεσματικότητας
του συνδικαλιστικού κινήματος.
·
Οφείλουμε να επανεξετάσουμε τα ζητήματα της
οργανωτικής δομής αναζητώντας όρους για
την παρουσία του συνδικάτου σε όλο το φάσμα των επιχειρήσεων, ανεξάρτητα από το
μέγεθός τους, και σε αποκεντρωμένους γεωγραφικούς χώρους(πχ. συνοικίες).
·
Θεωρούμε αναγκαία την ενίσχυση των δημοκρατικών
διαδικασιών και της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργάνων ως κύτταρα
δημοκρατίας με κυρίαρχη την ουσιαστική συμμετοχή των μελών τους.
·
Πιστεύουμε ότι η ανάκτηση της αξιοπιστίας και
της αποτελεσματικότητας του συνδικαλιστικού κινήματος περνάει μέσα από την
κατοχύρωση της πλήρους αυτονομίας στον
τρόπο λειτουργίας του απέναντι σε εξωτερικούς παράγοντες που άμεσα ή έμμεσα
παρεμβαίνουν σε αυτήν όπως η εργοδοσία, το κράτος και τα κόμματα ανεξάρτητα από
το αναφαίρετο δικαίωμα της ιδεολογικής ταυτότητας και της κομματικής ένταξης.
·
Πιστεύουμε ότι ο συνδικαλισμός αποτελεί έκφραση
ειλικρινούς και εθελοντικής προσφοράς μακριά από πρακτικές ιδιοτέλειας και
προσωπικού οφέλους που αντίκεινται στις αξίες της συλλογικότητας.
·
Θεωρούμε, τέλος, ότι η διεθνοποίηση της
παρέμβασης του κεφαλαίου καθιστά επιτακτική την ανάγκη της έμπρακτης ενίσχυσης
του διεθνοποιημένου προσανατολισμού των συνδικάτων σαν απάντηση στην συνεχώς
αυξανόμενη ασυδοσία του εθνικού και, κυρίως, πολυεθνικού κεφαλαίου.
