Εργαζόμενοι εργαζόμενες άνεργοι, νέοι και νέες
Η κυβέρνηση και η Τρόικα συνεχίζουν και εντείνουν την επίθεση στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα με δραματικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Ταυτόχρονα οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση που προωθούν οι Τράπεζες και οι πολυεθνικές και εφαρμόζουν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στις Βρυξέλλες έχουν μοναδικό στόχο την αύξηση των υπερκερδών των επιχειρήσεων, των τραπεζών και των δανειστών και την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Η συνταγματοποίηση του ύψους του χρέους και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών θέλουν να βάλουν στο γύψο τα εργασιακά δικαιώματα, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μόνιμη λιτότητα, οδηγούν σε διάλυση τις κοινωνικές υπηρεσίες της υγείας της παιδείας της ασφάλισης..
Στα πλαίσια αυτά το κεφάλαιο και οι κυρίαρχοι κύκλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση προωθούν κοινές ρυθμίσεις για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια σε όλη την Ευρώπη, μόνιμη λιτότητα με πάγωμα και μειώσεις μισθών, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των κοινωνικών παροχών ενώ ταυτόχρονα προωθούν νέα φορολογικά προνόμια για τις επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο.
Στη χώρα μας η Κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει ως «επιτυχία» τις παραπάνω επιλογές και την επαναγορά του χρέους. Αποσιωπά το γεγονός ότι η αναδιάρθρωση του χρέους που προωθεί γίνεται με τους όρους που θέτει το κεφάλαιο και οι δανειστές, Αρνείται να διεκδικήσει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας οδηγώντας τη χώρα σε μόνιμη εξάρτηση για πολλές δεκαετίες..
Στη χώρα μας βέβαια αυτή η καταστροφική πολιτική έχει ξεκινήσει με την υπογραφή των μνημονίων που οδήγησαν στην δραματική μείωση των μισθών τις μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό, στο ξεχαρβάλωμα των συλλογικών συμβάσεων, στην κατάργηση κοινωνικών παροχών και δικαιωμάτων, στην αύξηση της ανεργίας, στη διάλυση των ΜΜΜ, στο φούντωμα της ακρίβειας. Η αποδοχή αυτών των νέων μέτρων, που προωθεί ο Γαλλογερμανικός άξονας και αποδέχεται με μεγάλη ευχαρίστηση η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, θα μας οδηγήσει στην πλήρη περιθωριοποίηση και την ουσιαστική χρεοκοπία.
Θα συνδυαστεί με νέα καταστροφικά μέτρα για τους εργαζόμενους που θα οδηγήσουν την εργατική τάξη και το λαό στην απόλυτη φτώχια. Οδηγούμαστε λοιπόν σε μια κοινωνία φτώχιας και εξαθλίωσης αντίστοιχη με αυτές του τρίτου κόσμου.
Για μια ακόμα φορά πρέπει να πούμε καθαρά ότι το χρέος αυτό δεν είναι δικό μας. Διοχετεύτηκε στις τσέπες των επιχειρήσεων και των μεγαλοεργολάβων με χαρακτηριστικό παράδειγμα την SIEMENS.
Απαιτείται λοιπόν ένα μεγάλο κίνημα αντίστασης σε αυτές τις επιλογές για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι αυτό το χρέος και τις συνέπειες αυτών των πολιτικών που οδηγούν στην πλήρη κατάργηση κάθε εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματος.
Η Γενική Απεργία στις 23 Φλεβάρη πρέπει να αποτελέσει ένα σταθμό στον αγώνα για την ανατροπή αυτών των πολιτικών και των νέων κυβερνητικών σχεδιασμών. Είναι ευθύνη των συνδικάτων αλλά και του καθενός από εμάς ξεχωριστά να κάνει δική του υπόθεση αυτή την απεργία.
Στις 23 Φλεβάρη πρέπει να νεκρώσει κάθε παραγωγική δραστηριότητα, να βρεθούμε όλοι στους δρόμους και να ζωντανέψουν οι πλατείας με τη συμμετοχή όλων μας στις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ
