Ποιοί είμαστε

Τηλ: 210-5239995, 210-5231612, e-mail: p.kyriakoulias@oiye.gr
Η Αυτόνομη Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων είναι η ταξική,ριζοσπαστική, ανεξάρτητη, αυτόνομη και μαχητική συνιστώσα των εργαζομένων που δρα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) και συμμετέχει στη συνδικαλιστική παράταξη Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή (Μ.Ε.Τ.Α.)

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Η "ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ" ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΑΣ (ΕΣΑ), ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΔΟΥΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΙΥΕ (23.12.2013)


"Ο μνημονιακότερος όλων των μνημονιακών εργοδοτών , ο Εμπορικός Σύλλογος Αθήνας (ΕΣΑ) και ο Πρόεδρός του σε αγαστή συνεργασία με το Δήμαρχο Αθήνας και τον Περιφερειάρχη Αττικής, εκμαίευσαν παράνομη απόφαση από το Περιφερειακό Συμβούλιο της Περιφέρειας Αττικής, σύμφωνα με την οποία τα εμπορικά καταστήματα του Δήμου Αθηναίων θα μείνουν ανοιχτά το Σάββατο 28 Δεκέμβρη έως τις 23.00!

Ας κάνουν όσες «μουσικοχορευτικές» εκδηλώσεις θέλουν, αλλά σε ό, τι αφορά τους εργαζόμενους τους προειδοποιούμε.

Η «Λευκή Νύχτα» όχι μόνο είναι παράνομη, αλλά είναι και ανήθικη απέναντι στους εμποροϋπαλλήλους. Ας μη ξεχνούν, ότι σε πολλά από τα καταστήματα – επιχειρήσεις μέλη του ΕΣΑ, οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί εξευτελιστικές μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία και μένουν απλήρωτοι ή πληρώνονται έναντι για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Δεν φθάνουν όλα αυτά, τους ζητούν και από πάνω να δουλέψουν σα δούλοι ως τα μεσάνυχτα του Σαββάτου για να κάνουν το show τους , πάνω στα κοινωνικά ερείπια μιας πόλης, αστέγων, φτωχών και ανέργων .

Καλούμε τους εργαζόμενους να μη δεχθούν να δουλέψουν ούτε μια ώρα παραπάνω. Καλούμε τους καταναλωτές να μην αγοράσουν τίποτε κατά τη διάρκεια της «Λευκής Νύχτας». Η «Λευκή Νύχτα» που οραματίζονται ο Πρόεδρος του ΕΣΑ και ο Δήμαρχος Αθηναίων, δεν θα γίνει. Τουλάχιστον όχι με δούλους τους εργαζομένους!".

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Η ΣΤΕΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ



ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 
11-12-2013

«Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους» (Σύνταγμα 1975, Αρ. 21, Παρ. 4).
Οι πλειστηριασμοί αποτελούν τη νέα καθολική επίθεση στη ζωή μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού.
Η Αυτόνομη Παρέμβαση δύο χρόνια τώρα έχει θέσει στο επίκεντρο της δράσης της την υπεράσπιση της στέγης των εργαζομένων και έχει καταθέσει σαφείς και ολοκληρωμένες προτάσεις .
Όπως φαίνεται, από την 1 Ιανουαρίου του 2014, αίρεται υπό προϋποθέσεις τόσο η προστασία από πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, όσο και οποιουδήποτε άλλου ακινήτου, ενώ καταργείται και το όριο προστασίας από πλειστηριασμούς για οφειλές μέχρι 200.000 ευρώ.
Οι οικονομικά αδύναμοι πολίτες όμως, δεν κινδυνεύουν μόνο από τις τράπεζες. Κινδυνεύουν και από το ίδιο το κράτος, μέσω των οφειλών προς το  Δημόσιο. Για παράδειγμα, οι προσωπικές οφειλές προς  τα ασφαλιστικά ταμεία (ΟΑΕΕ και ΕΕΤΑ) περνούν στο ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών), το οποίο δικαιούται να εισπράττει, μέσω κατασχέσεων και πλειστηριασμών, ακόμα και α’ κατοικίας. Επιπλέον, η επιβολή των «χαρατσιών», καθώς και ο Ενιαίος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας καθιστούν πρακτικά αδύνατη τη διατήρηση της ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας για τα ασθενέστερα στρώματα.
Η επίθεση αυτή, που σε πρώτο επίπεδο μοιάζει να αφορά περίπου 180.000 νοικοκυριά, τα οποία θα πολλαπλασιάζονται καθώς θα αυξάνει η ύφεση και η ανεργία, στην πραγματικότητα αφορά όλους και όλες που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται, άρα και όσοι σήμερα δεν έχουν χρέη η πολιτική που επιβάλλει η τρόικα και τα μνημόνια γρήγορα μπορούν να μας κάνουν οφειλέτες.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν το εξής: Κυβέρνηση και τρόικα νομοθετούν προς εξυπηρέτηση των ξένων παικτών στην αγορά του real estate, ώστε να μειωθεί δραστικά το ποσοστό ιδιοκατοίκησης, το οποίο στην Ελλάδα υπερβαίνει το 80% και είναι απαγορευτικό για την είσοδο τους στην αγορά.
Είμαστε όλοι υποψήφιοι άστεγοι
Σε αυτή τη συνολική επίθεση απαιτείται μια καθολική αντίσταση από σήμερα, πολύ πριν φτάσουμε στους πλειστηριασμούς και τις εκτελέσεις τους, εκεί που το πρόβλημα εξατομικεύεται και κάτω από το βάρος του, η δυνατότητα αντίδρασης πολλές φορές εκμηδενίζεται. Η απάντησή των πολιτών στην επερχόμενη επίθεση μπορεί και οφείλει να είναι επιθετική και συνολική.
Τα χρέη των νοικοκυριών αλλά και των μικρών επιχειρηματιών είναι αποτέλεσμα της ύφεσης, της ανεργίας, της εξοντωτικής μείωσης μισθών και συντάξεων, αλλά και των ληστρικών όρων του τραπεζικού δανεισμού. Δε μπορούν να ενοχοποιούνται όσοι πήραν δάνειο για κάλυψη βασικών βιοτικών αναγκών όπως είναι το σπίτι, ειδικά όταν τα οικονομικά τους δεδομένα ήταν διαφορετικά. Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλη την ελληνική κοινωνία ότι:
-      Η αύξηση των κόκκινων δανείων είναι μια καμπύλη που παρακολουθεί απολύτως την αύξηση της ανεργίας.
-      Μεγάλο μέρος των δανείων έχουν ήδη πληρωθεί, ενώ οι καταβολές καταλογίζονται στους υπέρογκους τόκους.
-      Ο ελληνικός λαός, με τις οικονομικές θυσίες στις οποίες έχει υποβληθεί, έχει ήδη χρηματοδοτήσει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και στην πράξη έχει καλύψει τις επισφάλειές τους.
Η νέα αυτή αντιλαϊκή επιλογή της κυβέρνησης των μνημονίων, δε μπορεί και δε θα μείνει αναπάντητη. Για άλλη μια φορά, ΝΔ & ΠΑΣΟΚ αποδεικνύουν ότι όσο περισσότερο παραμένουν στην εξουσία, τόσο πιο αδίστακτοι θα γίνονται απέναντι στα λαϊκά στρώματα και θα παραδίδουν την κοινωνία βορά στις ορέξεις των χρεοκοπημένων τραπεζιτών. Όσο περισσότερο τους επιτρέπουμε να υλοποιούν τις πολιτικές του «σοκ και δέος», τόσο περισσότερο θα μας οδηγούν στην προσωπική και οικογενειακή εξαθλίωση, διαλύοντας κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ :
-        Την άμεση νομοθετική κατοχύρωση της αναστολής των πλειστηριασμών όπως αυτή ισχύει σήμερα.
-        Τα στεγαστικά δάνεια των ελλήνων πολιτών δεν μπορεί να ανεχτούμε να πουλιούνται σε αδηφάγα funds. Τώρα να απόνομιμοποιηθεί η πώληση των στεγαστικών της Citibank.
-        Την πραγματική αντιμετώπιση του προβλήματος με τρόπο δίκαιο για τους δανειολήπτες, ανάλογα με το πραγματικό τους εισόδημα, ώστε η αποπληρωμή των οφειλών τους μην αποβαίνει σε καμία περίπτωση  σε βάρος της αξιοπρεπούς διαβίωσής τους.
-        Την επέκταση του μέτρου της αναστολής των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και για οφειλές προς την Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ΔΕΚΟ, καθώς και προς μεγάλες επιχειρήσεις που παρέχουν ανάλογες κοινωφελείς υπηρεσίες (ιδιωτικοί πάροχοι ρεύματος, τηλεπικοινωνιών κ.λπ.)
-        Μια νέα «σεισάχθεια», δηλαδή την ολοκληρωμένη νομοθετική και πολιτική αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών, η οποία θα περιλαμβάνει μερική ή και ολική διαγραφή χρεών, για εκείνους τους δανειολήπτες που αποδεδειγμένα αδυνατούν να ανταποκριθούν, με συγκεκριμένους κοινωνικούς όρους και προϋποθέσεις, όπως το διαθέσιμο εισόδημα να υπερβαίνει το ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης, η ανεργία, η ανικανότητα σε εργασία, η ανατροπή των οικονομικών δεδομένων με μείωση μισθών, διαθεσιμότητες κ.τ.λ.
-         Υπαγωγή, με αντίστοιχες προστατευτικές διατάξεις, για τους μικροεπιχειρηματίες που θεωρούνται έμποροι και σήμερα γίνονται πραγματικά υποχείρια των τραπεζών
-        Τη διαγραφή, με προϋποθέσεις, του μεγαλύτερου μέρους ή και του συνόλου των οφειλών, που αφορούν καταχρηστικούς όρους δανειακών συμβάσεων, ληστρικά-τοκογλυφικά επιτόκια κ.λπ.
-        Τη δραστική μείωση του επιτοκίου των διακανονισμών σε ύψος που να μην υποκρύπτει κερδοσκοπικούς στόχους (επιτόκιο ΕΚΤ συν κάποια έξοδα διαχείρισης).

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΓΗ !
Είναι απόλυτη η ανάγκη για τη δημιουργία μαζικών κινημάτων και συλλογικοτήτων που θα αντισταθούν και θα εμποδίσουν κάθε απόπειρα κατάσχεσης και πλειστηριασμού.
Καλούμε όλα τα συνδικάτα να θέσουν σε πρώτη προτεραιότητα, ειδικά σήμερα, την ανάδειξη αυτής της διεκδίκησης.
Μπορούμε να σταματήσουμε την κυβέρνηση και την τρόικα, τα funds και τις τράπεζες.

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ - ΣΑΒΒΑΤΟ 7.12.2013 - ΩΡΑ 6.00 μ.μ - ΣΥΝΤΑΓΜΑ



Κρατικός Προϋπολογισμός 2014
Συνεχίζει την λιτότητα – αφανίζει τα κοινωνικά αγαθά – βάζει την σφραγίδα της ανθρωπιστικής κρίσης
 
Μέτρα κοινωνικής εξόντωσης προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2014, ο οποίος συνεχίζει τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού.
Είναι προϋπολογισμός νέων βάρβαρων και αντιλαϊκών μέτρων σε βάρος των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων.
Προϋπολογισμός χαρατσιών και φόρων, απολύσεων και ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης που βάζει την σφραγίδα της ανθρωπιστικής κρίσης του λαού μας.
Είναι προϋπολογισμός χωρίς δημόσιες επενδύσεις που πυροδοτεί τη μάστιγα της ανεργίας ακόμη περισσότερο.
Τα εικονικά πρωτογενή πλεονάσματα που διαφημίζει η κυβέρνηση είναι αποτέλεσμα των άγριων περικοπών στην κοινωνική ασφάλιση, στην περίθαλψη, στη διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους είχε απομείνει, της φοροεπιδρομής και της εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΜΕΒΑΣΗ καλεί όλους τους εργαζόμενους και τους άνεργους, όλα τα θύματα των μνημονιακών πολιτικών, στο Σύνταγμα το Σάββατο 7/12, στις 6 μμ, στο Συλλαλητήριο που διοργανώνουν τα συνδικάτα για να αντισταθούν στη ψήφιση του προϋπολογισμού που συνεχίζει την βαρβαρότητα της λιτότητας και της φτώχειας.

Όλοι το Σάββατο 7/12/2013, στο Σύνταγμα, στις 6 μ.μ.

Ή ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ,
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.

Στις 31/12/2013 λήγει η προθεσμία εξαγοράς πλασματικών χρόνων - για θεμελίωση σύνταξης - με τις διατάξεις που ίσχυαν το 2010




                                                   Από τον  Κώστα Νικολάου
Εκπρόσωπο  Αυτόνομης Παρέμβασης 
 στο ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ



            Με το νόμο 3863/2010, άλλαξαν δραματικά τα όρια ηλικίας για σύνταξη καθώς και ο χρόνος ασφάλισης. Παράλληλα, αυξήθηκαν και οι πλασματικοί χρόνοι ασφάλισης, με τη διαφορά ότι δικαίωμα χρήσης των νέων πλασματικών χρόνων, έχουν μόνο όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά την 1/1/2011 και με τα αυξημένα όρια ηλικίας ή το χρόνο ασφάλισης. Αντίθετα, για όσους θεμελιώνουν ή κατοχυρώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι 31.12.2010, ή μετά το 2011 με διατάξεις που δεν έχουν τροποποιηθεί, ισχύουν οι πλασματικοί χρόνοι που ίσχυαν έως το 2010.


            Με τον ίδιο νόμο και την εγκύκλιο 9240/597 - 11/8/2011 του υπουργείου εργασίας, όσοι συμπληρώνουν τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης για συνταξιοδότηση λόγω γήρατος με προϋποθέσεις που ισχύουν μέχρι 31.12.2010, ακόμα και με προσμέτρηση πλασματικών χρόνων που ίσχυαν έως την ημερομηνία αυτή, εφόσον η σχετική αίτηση αναγνώρισης των ανωτέρω χρόνων υποβληθεί μέχρι και 31.12.2013, ακολουθούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις που ίσχυαν μέχρι 31.12.2010.


            Αυτό σημαίνει, όσοι θέλουν να εξαγοράσουν πλασματικούς χρόνους, προκειμένου να θεμελιώσουν με τις διατάξεις που ισχύουν έως το 2010, θα πρέπει να απευθυνθούν στον ασφαλιστικό τους φορέα και να υποβάλουν σχετική αίτηση αναγνώρισης, διαφορετικά θα συνταξιοδοτηθούν με τα αυξημένα όρια ηλικίας.

            Με την έννοια θεμελίωση εννοούμε, συμπληρώνω τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης αλλά δεν έχω και τα απαιτούμενα όρια ηλικίας. Ορισμένες περιπτώσεις που ισχύουν στο ΙΚΑ για ασφαλισμένους πριν το 1993:          


            Γυναίκες με ανήλικο παιδί έως το 2010, οι οποίες συμπληρώνουν 5.500 ημέρες ασφάλισης, δικαιούνται σε ηλικία 55 ετών πλήρη σύνταξη ή σε ηλικία 50 ετών μειωμένη.

            Γυναίκες, με 10.000 ημέρες, δικαιούνται σε ηλικία 57 ετών πλήρη σύνταξη ή 55 ετών μειωμένη.

            Άνδρες, με 10.000 ημέρες, δικαιούνται σε ηλικία 62 ετών πλήρη σύνταξη ή 60 ετών μειωμένη.

            Άνδρες, με 10.500 ημέρες, δικαιούνται πλήρη σύνταξη σε ηλικία 58 ετών.

            Γυναίκες, με 4.500 ημέρες, από τις οποίες οι 3.600 σε βαριά επαγγέλματα και εξ αυτών οι 1.000 να έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 13 χρόνια, δικαιούνται πλήρη σύνταξη σε ηλικία 55 ετών.

            Άνδρες – γυναίκες, με 10.500 ημέρες (7.500 βαρέα) δικαιούνται πλήρη σύνταξη σε ηλικία 55ετών ή σε ηλικία 53 ετών μειωμένη.

            Πλασματικοί χρόνοι που ισχύουν είναι, ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας, γονικής άδειας ανατροφής παιδιών, λόγω ασθένειας και τακτικής ανεργίας από 200 ημέρες κατά την τελευταία 10ετία πριν από την υποβολή της αίτησης, ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών μέχρι 2 έτη, καθώς και ο πλασματικός χρόνος παιδιών του ν. 3655/2008.



Για περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-8202100 ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ


Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Λειτουργία επιτροπής τεχνικής υποστήριξης δανειοληπτών

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
 
Μετά από συζητήσεις και την εκδήλωση ενδιαφέροντος που είχαμε από συναδέλφους και συναδέλφισσες για την ανάγκη ενημέρωσης τους, προχωρούμε στη σύσταση επιτροπής τεχνικής υποστήριξης δανειοληπτών.

Η επιτροπή αποτελείται από μέλη της παράταξης οι οποίοι είναι γνώστες των χορηγήσεων δανείων (στεγαστικά, καταναλωτικά, πιστωτικά, κάρτες, κ.τ.λ.), επίσης γνωρίζουν τα προγράμματα ρυθμίσεων των τραπεζών, όπως επίσης και του συνόλου των διαδικασιών διαχείρισης των κόκκινων και καθυστερημένων δανείων.
 
Η προσπάθεια μας θέλει να «δώσει βοήθεια» σε εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους που καλούνται να διαχειρισθούν τις δανειακές τους υποχρεώσεις.
 
Μπορείτε να επικοινωνείτε στα τηλέφωνα 210-5245514, 210-5245479 για να κλείνεται ραντεβού όλες τις ημέρες από Δευτέρα έως και Παρασκευή από 9 π. μ.-2 μ .μ.
 
Για την τηλεφωνική ενημέρωση σας από την ομάδα υποστήριξης μπορείτε να επικοινωνείτε κάθε Τρίτη από τις 10 π. μ. -12 μ. μ. και κάθε Πέμπτη απόγευμα 4 μ.μ.-7 μ. μ.
2-12-2013

Συντονισμός Δευτεροβάθμιων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων: Όλοι στο πλευρό των αγωνιζόμενων εργαζομένων στα ΑΕΙ


 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
2-12-2013

Πάνω από 11 εβδομάδες, οι εργαζόμενοι διοικητικοί υπάλληλοι των ΑΕΙ συνεχίζουν να αγωνίζονται με πρωτόγνωρη ενότητα, αξιοπρέπεια, ανιδιοτέλεια και μεγάλο προσωπικό κόστος, ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια διάλυσης της Παιδείας, ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες που καταργούν ουσιαστικά το Δημόσιο Πανεπιστήμιο κατ' απαίτηση της Τρόικας και των δανειστών.
 
Ο αγώνας των εργαζομένων στα Α.Ε.Ι. ξεπερνά κατά πολύ τα στενά όρια ενός στενού κλαδικού αγώνα και αφορά άμεσα όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η ανυπόληπτη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που έχει κάνει τα πάντα για να σπάσει τον αγώνα τους, χωρίς αποτέλεσμα.

Η δικομματική κυβέρνηση, όλο αυτό το διάστημα δε διστάζει να εκβιάζει, να συκοφαντεί, να στοχοποιεί και να διαπομπεύει απροκάλυπτα τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους των ΑΕΙ.
 
Ο Υπουργός Παιδείας έχει αναλάβει εργολαβικά την επιχείρηση κοινωνικού αυτοματισμού, στρέφοντας τον έναν εργαζόμενο ενάντια στον άλλο, διαχωρίζοντάς τους αρχικά σε εξαιρούμενους και μη, μετά σε "διαθέσιμους" και "καταργούμενους", στη συνέχεια σε απογραφέντες και μη, τώρα σε μετακινούμενους και απολυόμενους. Για τις ανάγκες επικοινωνίας της καταστροφικής του πολιτικής, δε διστάζει να υποθάλψει και ενθαρρύνει δήθεν αγανακτισμένους φοιτητές και πανεπιστημιακούς δασκάλους.
Είναι απύθμενη η πολιτική υποκρισία της Κυβέρνησης. Ενώ είναι η ίδια η οποία διαλύει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο απολύοντας εκατοντάδες εργαζομένους και αποστερώντας τη δυνατότητα στοιχειώδους λειτουργίας του, την ίδια στιγμή τους καταγγέλλει δήθεν για τον κίνδυνο να χαθεί το εκπαιδευτικό εξάμηνο.
 
Είναι η κυβέρνηση της ανεργίας των 2 εκατ. εργαζομένων. Είναι η κυβέρνηση της ανεργίας του 60% των νέων. Είναι η κυβέρνηση της αναγκαστικής μετανάστευσης πάνω από 200.000 νέων στο εξωτερικό.
Είναι η κυβέρνηση των απολύσεων, της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, της επιβολής του εργασιακού μεσαίωνα και της πλήρους διάλυσης όλων των δημόσιων κοινωνικών αγαθών.
 
Οι Ομοσπονδίες μας εκφράζουν την αμέριστη αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων και καταγγέλλουν τις εκβιαστικές και αυταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης. Πρακτικές τις οποίες αντιμετωπίζουν καθημερινά τους όλοι οι κλάδοι των εργαζομένων, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των διοικητικών υπαλλήλων μέχρι την απόσυρση των πειθαρχικών μέτρων και την ανάκληση συνολικά των διαθεσιμοτήτων.
 
Καλούμε τέλος, όλα τα συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες και τις τριτοβάθμιες οργανώσεις, με αποφάσεις των οργάνων τους, να καταδικάσουν την Κυβέρνηση και όλοι μαζί να σταθούμε αγωνιστικά στο πλευρό των αγωνιζόμενων συναδέλφων μας, για ένα πραγματικά Δημόσιο Πανεπιστήμιο, υψηλών εκπαιδευτικών προδιαγραφών και ανοιχτό σε όλους.

ΟΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
1. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΙΥΕ)
2. ΠΑΝ. ΟΜΟΣΠ. ΕΡΓΑΖ. ΣΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΗ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΧΗΜ. ΒΙΟΜ. (ΠΟΕΠΔΧΒ)
3. ΠΑΝ. ΟΜΟΣΠ. ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΡΟΣΩΠ. ΕΠΙΧ. ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ-ΤΗΛΕΟΡ. (ΠΟΣΠΕΡΤ)
4. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ (ΠΟΕΠΤΥΜ)
5. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΤΕΧΝΙΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΗΕ)
6. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ (ΠΟΘΑ)
7. ΟΜΟΣΠ. ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΕΚΕ)
8. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΥΡΩΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΘΕ)
9. ΠΑΝ. ΟΜ. ΙΑΤΡ. ΕΠΙΣΚ. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΩΝ ΙΑΤΡ. ΚΛΑΔΩΝ (ΠΟΙΕ-ΦΣΕΚ)
10. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΙΕΛΕ)
11. ΠΑΝ. ΟΜΟΣΠ. ΕΡΓΑΖΟΜ. ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ΠΟΕ-ΟΤΑ)
12. ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΕΝΓΕ)
13. ΠΑΝ. ΟΜΟΣΠ. ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ (ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ)

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

ΕΛΣΤΑΤ: Το 23% των Ελλήνων σε κίνδυνο φτώχειας.

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ ΕΔΩ
 
Το 23,1% του πληθυσμού της χώρας, ή 914.873 νοικοκυριά με 2.535.700 άτομα, ως μέλη, ήταν το 2012 (εισοδήματα 2011) σε κίνδυνο φτώχειας, ποσοστό που ήταν το υψηλότερο στην Ευρώπη. Ενώ, εάν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ήταν 3.795.100 άτομα (επιπλέον 391.800 άτομα σε σχέση με το 2011) ή το 34,6% του συνόλου του πληθυσμού, που αποτελεί το 3ο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη μετά τη Βουλγαρία και τη Λετονία. 

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν, από την έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης των νοικοκυριών. Σημειώνεται ότι, δεν περιλαμβάνονται στην έρευνα οι πληθυσμιακές ομάδες που κατά τεκμήριο είναι φτωχές, όπως άστεγοι, άτομα σε ιδρύματα, παράνομοι οικονομικοί μετανάστες, Ρομά, κ.λπ.
Σύμφωνα με την έρευνα, το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 5.708 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 11.986 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών. Όταν, το μέσο ετήσιο ατομικό ισοδύναμο εισόδημα ανέρχεται σε 10.676 ευρώ και το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών σε 17.977 ευρώ. 

Μάλιστα, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (δηλαδή, μη συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών) αυξάνεται από το 23,1% σε 49,8%, ενώ, όταν περιλαμβάνονται μόνον οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόματα, μειώνεται στο 26,8%. 

Σημειώνεται ότι, οι κοινωνικές μεταβιβάσεις-συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων- αποτελούν το 40,5% του συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών της χώρας, εκ του οποίου οι συντάξεις αναλογούν στο 36,1%, ενώ τα κοινωνικά επιδόματα στο 4,4%. Το ποσοστό του πληθυσμού που απειλείται περισσότερο από τη φτώχεια, ως προς το σύνολο του πληθυσμού, είναι:
- Μονογονεϊκά νοικοκυριά με, τουλάχιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί (66%)
- 'Ανδρες άνεργοι (52,1%) - Λοιποί μη οικονομικά ενεργοί (εκτός συνταξιούχων (33,3%)
- Παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (26,9%)
- Μονοπρόσωπα νοικοκυριά με μέλος θήλυ (24,1%)
- Νοικοκυριά με έναν ενήλικα ηλικίας 65 ετών και άνω (23,5%)
 
Επίσης, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες (23,6% έναντι 22,5%). Όσον αφορά στον πληθυσμό που βρίσκεται σε σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό (πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας ή με υλικές στερήσεις, δηλαδή πληθυσμός που στερείται τουλάχιστον 4 από ένα κατάλογο 9 αγαθών και υπηρεσιών, ή που διαβιεί σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας), από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προκύπτουν τα εξής:
• Ο πληθυσμός που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, ανέρχεται στο 34,6% του πληθυσμού της χώρας. Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος για άτομα ηλικίας 18- 64 ετών (37,7%)
• Ο πληθυσμός ηλικίας 18- 64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, εκτιμάται για τους Έλληνες σε 36% και για τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα σε 62,7%
• Ο πληθυσμός ηλικίας 18- 64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, εκτιμάται για τους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα, αλλά γεννήθηκαν σε χώρα εκτός Ελλάδας σε 56,4% Μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας (23,1%) και στην Ισλανδία το χαμηλότερο (7,9%).
Σε σχέση με τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό, τα υψηλότερα ποσοστά εμφανίζουν η Βουλγαρία (49,3%), η Λετονία (36,6%) και η Ελλάδα (34,6%). Τα χαμηλότερα ποσοστά εμφανίζουν η Ισλανδία (12,7%), η Νορβηγία (13,8%) και η Ολλανδία (15%).

Πάνω από ένα εκατομμύριο οι απλήρωτοι εργαζόμενοι


Μόνο μία στις δύο επιχειρήσεις καταβάλλει κανονικά, κάθε μήνα, τη μισθοδοσία, ενώ η διάρκεια καθυστέρησης των πληρωμών μπορεί να φτάσει και τους δώδεκα μήνες.

Της Χριστινας Κοψινη 




«Μισθός σε είδος. Το είδος μπορεί να είναι η δωρεάν διαμονή σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου ή να αντιστοιχεί με την ημερήσια σίτιση που προσφέρει ο εργοδότης έναντι 8ωρης εξαρτημένης εργασίας». Η αγγελία δημοσιεύτηκε στα «ζητείται εργαζόμενος» του ημερήσιου Τύπου.Καθυστερημένα δεδουλευμένα μηνών σε εκατοντάδες επιχειρήσεις. Ενίοτε προτείνεται από τον εργοδότη η ρευστοποίηση ενός κτιρίου, που, όπως θα αποδειχθεί στη συνέχεια, είναι υποθηκευμένο στις τράπεζες. Το γεγονός είναι πραγματικό και αφορά γνωστή επιχείρηση στον κλάδο του ιματισμού.
Το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ υποστηρίζει ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι υπόκεινται σε πάνω από ένα μήνα καθυστέρηση για την καταβολή του μισθού τους, που αποτελεί για τη μεγάλη πλειονότητα το βασικό ίσως και το μοναδικό μέσο βιοπορισμού. Σύμφωνα με τις ίδιες εμπειρικές μελέτες και τις καταγγελίες που φτάνουν με τη μορφή ερωτημάτων στα κέντρα ενημέρωσης των εργατοϋπαλληλικών κέντρων και ιδιαίτερα στη νομική υπηρεσία του ΕΚΑ, μόνο μία στις 2 επιχειρήσεις συνεχίζει να πληρώνει κανονικά κάθε μήνα τον μισθό στους μισθωτούς που παρέχουν εξαρτημένη εργασία.
Αλλά υπάρχουν κι άλλα νέα φαινόμενα. Οπως η περίπτωση της επιχειρησιακής σύμβασης με την οποία οι εργαζόμενοι συμφώνησαν να τους καταβάλλεται η αμοιβή ανά τρίμηνο κι όχι μηνιαίως. Η σύμβαση κατατέθηκε πρόσφατα στην αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων που δίδει ο Αστικός Κώδικας να μην ορίζεται επακριβώς ο χρόνος καταβολής του μισθού.
Πίσω από αυτά τα ακραία και, φαινομενικά, μεμονωμένα περιστατικά αναδεικνύεται ο άλλος κόσμος της μισθωτής εργασίας. Μια νέα κατηγορία εργαζομένων: οι απλήρωτοι. Ουδείς γνωρίζει το πραγματικό μέγεθος γιατί δεν δηλώνονται. Συνήθως διστάζουν να προβούν σε επίσημη καταγγελία προς τις Επιθεωρήσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση συναγωνίζονται αριθμητικά τους ψευδώς δηλωθέντες. Δηλαδή την άλλη, αναπτυσσόμενη, ομάδα μισθωτών που αμείβεται με ποσό διαφορετικό εκείνου που δηλώνεται στην εφορία και στο ασφαλιστικό Ταμείο. «Το φαινόμενο των απλήρωτων εργαζόμενων άρχισε να αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς ιδιαίτερα από το φθινόπωρο του 2012. Στην αρχή ένας μήνας, μετά δύο, τρεις έως και ένα χρόνο», σημειώνει ο νομικός σύμβουλος του ΕΚΑ κ. Γ. Μελισσάρης, παραπέμποντάς μας ενδεικτικά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι συγκεκριμένων επιχειρήσεων.
Εγκλωβισμένοι
«Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι είναι εγκλωβισμένοι αφού ούτε απολυμένοι είναι για να λάβουν επίδομα ανεργίας, ούτε πραγματικά μισθωτοί, διότι εργάζονται χωρίς αμοιβή κι όταν ξαναρχίζει η πληρωμή γίνεται με μικρά έναντι». Πώς ζουν; Συνήθως από τις συντάξεις των γονέων. Κι όταν οι καθυστερήσεις ξεπερνούν το εξάμηνο επιλέγουν το μέσο της επίσχεσης. «Στην περίπτωσή της, βρίσκουν αποκούμπι μόνο και μόνο για να λάβουν επίδομα από τον ΟΑΕΔ το οποίο, ωστόσο, δεν μπορεί να διαρκέσει πάνω από ένα χρόνο», αναφέρει ο κ. Μελισσάρης.
Ευρεία είναι και η έκταση των ψευδώς δηλωθέντων. Επιθεωρητές Εργασίας που γνωρίζουν αλλά «αφού όλα φαίνονται νομότυπα» δεν μπορούν να παρέμβουν, βλέπουν πίσω από τη μεγάλη αύξηση των μεγεθών της μερικής απασχόλησης τους τελευταίους μήνες μισθωτούς που εργάζονται για 8 ή και περισσότερες ώρες αλλά δηλώνονται για 4 ή 5 ώρες με 50% του μισθού.
Πώς προστατεύεται, όμως, ο μισθός του εργαζόμενου όταν δεν του καταβάλλεται εγκαίρως; Oλοι οι νομικοί θα συμφωνήσουν ότι εκτός από την προσφυγή στο ΣΕΠΕ και την επίσχεση εργασίας, ο νόμος δίδει τη δυνατότητα άσκησης αγωγής για λήψη ασφαλιστικών μέτρων με αίτημα την κήρυξη πτώχευσης ή άλλες ποινικές κυρώσεις.
Το θέμα απασχόλησε έντονα το 13ο πανελλήνιο συνέδριο της Εταιρείας Δικαίου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης χωρίς να διαφανεί μια πειστικά εναλλακτική λύση. Αντιθέτως, αυτό που απεδείχθη και μέσα από τη μελέτη της νομικού κ. Ουρ. Ζερβομπεάκου είναι ότι πρόκειται για ποινικό αδίκημα, το οποίο επισύρει ακόμη και τη διαδικασία του αυτοφώρου από την επομένη της μέρας που θα κριθεί ληξιπρόθεσμη η οφειλή. Φυσικά δεν αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Το ΣΕΠΕ είναι ακυρωμένο και οι μισθωτοί είναι εγκλωβισμένοι αφού φοβούνται το χειρότερο, δηλαδή την ανεργία.

Αυτόνομη Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία: Σημαντική άνοδος των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο Συνέδριο ΑΔΕΔΥ


ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Αθήνα 29/11/2013

Ολοκληρώθηκαν, με την ανάδειξη των αντιπροσωπων στο Γενικό Συμβούλιο, οι εργασίες του 35ου συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ. 

Η πραγματοποίηση του σε μια κρίσιμη για τους εργαζομένους περίοδο επέβαλε την ανάγκη διεξοδικής συζητήσης σύγκρουσης και ρήξης με συνδικαλιστικές πρακτικές του παρελθόντος. Ταυτόχρονα, θα έπρεπε να αναδειχθούν οι διαφορετικές αντιλήψεις για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος στη κατεύθυνση της δυναμικής παρέμβασης των εργαζομένων στο Δημόσιο, προκειμένου να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης-ΕΕ και ΔΝΤ.
 
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού έκαναν τα πάντα προκειμένου να αποτρέψουν μια επί της ουσίας συζήτηση που θα αναδείκνυε τα προβλήματα και συνακόλουθα τις ευθύνες τους. Εκφυλίζοντας τη διαδικασία, αποστέρησαν το συνδικαλιστικό κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων από μια σημαντική ευκαιρία ανασύνταξης των δυνάμεων του.

Κόντρα στην απαράδεκτη και προσβλητική για τους εργαζόμενους στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι εκλογές για την αναδειξη των νέων οργάνων στην ΑΔΕΔΥ κατέδειξαν τη βούληση του δημοσιοϋπαλληληλικού κινήματος να αποτελέσει παράγοντα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και της τροϊκας.

Το αποτέλεσμα εκφράζει τη σαφή αποδοκιμασία των φιλοκυβερνητικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, αφού απώλεσαν την αυτοδυναμία την οποία κατείχαν μέχρι τώρα στο Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ. Συγκεκριμένα, από 62 έδρες στο προηγούμενο Γενικό Συμβούλιο κατάφεραν να αποσπάσουν μόλις 41 έδρες από το σύνολο των 85.

Αντίθετα, οι δυνάμεις που με συνέπεια αντιστάθηκαν στις μνημονιακές πολιτικές -και ιδιαίτερα οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς- είχαν σημαντική άνοδο. Πιο συγκεκριμένα, η Αυτόνομη Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία διπλασίασε σχεδόν τη δύναμή της κατακτώντας 14 έδρες από 8 που είχε στο προηγούμενο Γ.Σ.

Δεσμευόμαστε, στηριζόμενοι στην εμπιστοσύνη των συναδέλφων και αξιοποιώντας τη συμμετοχή και τη δράση τους, ότι θα συμβάλουμε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο προκειμένου να ανοίξουμε νέους δρόμους για το συνδικαλιστικό κίνημα, υπερασπιζόμενοι τα δημόσια αγαθά και τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Αυτόνομη Παρέμβαση: Το συνδικαλιστικό κίνημα επιτέλους να σηκώσει το γάντι με όλους όσους θέλουν και μπορούν

Το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ επιβεβαίωσε ότι, αυτή η ηγεσία ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκπροσωπήσει τους εργαζόμενους.
 
Όταν έξω από την αίθουσα του Γενικού Συμβουλίου, γίνεται ένας απίστευτος πόλεμος σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας, όταν η ανεργία ξεπερνάει τα 2 εκατομμύρια, η κοινωνική ασφάλιση, η δημόσια υγεία και παιδεία εξολοθρεύονται, αυτή η ηγεσία κατάφερε το ακατόρθωτο, ούτε συζήτησε, ούτε αποφάσισε τίποτα, για όλα αυτά προβλήματα.

Βολεύεται στα ήρεμα νερά της αδράνειας, συμβάλλει στην απαξίωση των συνδικάτων, έχει ενσωματωθεί στο μνημονιακό καθεστώς, αποτελεί μέρος του προβλήματος, ζει και αναπνέει μόνο για την αναπαραγωγή της.

Το κοινωνικό ολοκαύτωμα συνεχίζεται

Μια αντικειμενική αποτίμηση της μνημονιακής περιόδου, μπορεί αβίαστα να μιλήσει για μηδενισμό του κοινωνικού κοντέρ.

Η ανεργία, η φτώχεια, η απώλεια της αξιοπρέπειας, η καθίζηση της ποιότητας ζωής, η συρρίκνωση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, χαρακτηρίζουν με τίτλους ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα που έχει συντελεστεί στη χώρα και όχι μόνο.
Ο κατάλογος των διαπιστώσεων θα μπορούσε να συνεχιστεί και να καταγραφεί σε εκατοντάδες σελίδες, χωρίς ωστόσο να μπορεί ακόμα κανείς να αποτυπώσει με ακρίβεια την έκταση της κοινωνικής και ανθρωπιστικής καταστροφής.

Οι δυνάμεις του κεφαλαίου με αρωγό και διαμεσολαβητή τις μνημονιακές κυβερνήσεις αναζητούν έξοδο από την κρίση, υλοποιώντας τις πιο βίαιες ανατροπές και εφαρμόζοντας κατά γράμμα το δόγμα του σοκ και δέος όσο πιο ακραία, όσο πιο γρήγορα κι όσο πιο βίαια
Οι παραπάνω μονομερείς επιθέσεις θα ήταν προφανώς πιο αδύναμες εάν συναντούσαν ως αντίπαλο πόλο μια οργανωμένη εργατική τάξη, ένα αποφασισμένο εργατικό κίνημα.
Για την αδυναμία αυτή και την έλλειψη ενός οργανωμένου σχεδίου αποτελεσματικής αντίστασης, –τρία χρόνια μετά – είναι προφανείς πλέον και αυταπόδεικτες οι ευθύνες της πλειοψηφικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ.

Η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας, ούτε από την αρχή του Μνημονίου αλλά ούτε και κατά την τελευταία περίοδο, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί για δήθεν αιφνιδιασμό ή για λάθος πρόβλεψη σχετικά με την έκταση της κρίσης και των επιπτώσεών της. Απλώς απέδειξε ότι ούτε ήθελε, ούτε θέλει, να οργανώσει και να συντονίσει την αντίσταση των εργαζομένων.

Να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων τα συνδικάτα και να συγκροτήσουν ένα άμεσο σχέδιο αντιπαράθεσης

Στις σημερινές συνθήκες ο χρόνος δεν είναι πλέον απεριόριστος. Αντίθετα απαιτούνται άμεσες, επείγουσες ενέργειες ανασύνταξης και επανασχεδιασμού της δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο. Η απόσταση των εργαζομένων από την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος γίνεται όλο και πιο μεγαλύτερη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εάν αφεθούν ως έχουν τα πράγματα, το σ.κ. θα γκρεμιστεί κάτω από το βάρος της αναποτελεσματικότητας και της αναξιοπιστίας του. Οι ηγεσίες που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών, θα μεταφέρουν και τη δική τους απαξίωση στον ίδιο το θεσμό των συνδικάτων, στην ίδια την ιδέα για την αναγκαιότητα της συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης.

Αντίθετα οι αγώνες που αναπτύχθηκαν σε πολλούς κλάδους εργαζομένων δείχνουν τις ανεκμετάλλευτες δυνατότητες του κινήματός μας. Αποτελούν δυνατά και ελπιδοφόρα παραδείγματα αξιοπιστίας, αξιοπρέπειας και αντίστασης με δυνατό πολιτικό και κοινωνικό συμβολισμό.

Οι αγώνες των εργαζομένων στην ΕΡΤ, των εργαζομένων στα Πανεπιστήμια, των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στην Υγεία, στη Χαλυβουργία, στην Εύβοια, σε πολλούς νομούς, κλάδους, εργοστάσια, οι αντιστάσεις και τα κινήματα στις πόλεις και στις γειτονιές, μας δείχνουν το δρόμο και τις απεριόριστες δυνατότητες του εργατικού και κοινωνικού κινήματος.

Στους αγώνες αυτούς η κυβερνητική αφήγηση και προπαγάνδα τα βρήκε σκούρα. Η κυβέρνηση έφαγε και τρώει τα μούτρα της.

Τα παραδείγματα αυτά αναδεικνύουν στα μάτια των εργαζομένων την αξία και τη δύναμη της συλλογικής δράσης και των συνδικάτων. Το κυριότερο: εμφανίζονται ως παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι το σ.κ. δεν έχει τελειώσει πολιτικά. Αντίθετα αποτυπώνουν την ευκαιρία και τη δυνατότητα μετάβασης σε μια νέα περίοδο ανασυγκρότησης και επιστροφής του σ.κ. στις ριζοσπαστικές του καταβολές.

Η συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ οργανώθηκε και αυτή την φορά χωρίς καμία στοιχειώδη προετοιμασία, χωρίς να συνεδριάσουν τα θεσμικά όργανα, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση για την ατζέντα των θεμάτων, χωρίς τελικά να αποφασίσει για τίποτα.

Ωστόσο και ανεξάρτητα από τους κυβερνητικούς τακτικισμούς, βρισκόμαστε μπροστά σε νέα καταιγίδα μέτρων. Το σ.κ. δεν μπορεί να επιλέξει ως αντίδραση μια στάση αναμονής, περιμένοντας τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, για να περιοριστεί μετά σε μια κλασσικού τύπου αντίσταση.

Αντίθετα, απαιτείται ένα συνεκτικό σχέδιο πρωτοβουλιών και δράσεων, που θα καθορίζει τα δικά μας προτάγματα αυτής της περιόδου, θα διατυπώνει τη δική μας ατζέντα και θα καθορίζει τα δικά μας οράματα.

Να υπερασπιστούμε στη πράξη τα συμφέροντα των εργαζομένων και των ανέργων

Θέτουμε προς διεκδίκηση τα δικά μας αιτήματα και συμμετέχουμε σε μια διαδικασία ανοιχτής διαβούλευσης με άλλες κοινωνικές ομάδες: τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες, τους νέους επιστήμονες, τους ελευθέρους επαγγελματίες, για να συμπληρώσουμε το ψηφιδωτό της δικής μας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση και από θέσεις ταξικής αναφοράς, θέτουμε έτσι σε ευθεία αμφισβήτηση τις μνημονιακές πολιτικές ως δήθεν αναγκαστικές και αναπόφευκτες.

Η ακύρωση των μνημονίων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, η αναδιανομή του εισοδήματος, η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, η ενίσχυση των κοινωνικών δομών και του κράτους πρόνοιας, η επαναφορά του κατώτατου μισθού και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, μπορούν να αποτελέσουν τα δικά μας προτάγματα.

Μπορούμε να κτίσουμε τα δικά μας αναχώματα απέναντι στην πιο άγρια επίθεση του νεοφιλελευθερισμού που έχουμε μέχρι τώρα γνωρίσει.

Η εξουσία εξάλλου γνωρίζει ότι, όταν τα κοινωνικά αιτήματα μορφοποιούνται σε συνολικό διεκδικητικό αίτημα ανατροπής των εφαρμοζόμενων πολιτικών, τότε τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, τότε η δική τους αφήγηση μπορεί να ηττηθεί, τότε ο φόβος και η οργή μπορούν να γίνουν μαζική αγωνιστική δράση

Η περίοδος που έχουμε μπροστά μας ορίζει νέα καθήκοντα

Προστασία της λαϊκής κατοικίας
Από την 1η Γενάρη του 2014 αίρεται η προστασία από πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολιτική δήμευσης της κατοικίας των εργαζομένων και των ανέργων, που χωρίς τη δική τους υπαιτιότητα μετατράπηκε ένα όνειρο ζωής σε εφιάλτη τους.
Το σ.κ. πρέπει να εγγυηθεί ότι κανένας εργαζόμενος και άνεργος δε πρόκειται να χάσει το σπίτι του. Η επίθεση ενάντια στην κατοικία εξαιτίας των πλειστηριασμών ή του φόρου ακίνητης περιουσίας, πρέπει να αποτελέσει κεντρικό ζήτημα για το σ.κ.
Με άμεσα μέτρα, ξεκινάμε από αύριο καμπάνια ενημέρωσης όλων των εργαζομένων για το τι ισχύει σήμερα και τι θα αλλάξει από 1η Γενάρη, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες που βρίσκονται στη δίνη των πλειστηριασμών και ποια είναι τα εργαλεία αντίδρασης και κυρίως αυτά του κινηματικού χαρακτήρα για να αναχαιτίσουμε αυτή την επίθεση.
Τα εργατικά κέντρα, οι ομοσπονδίες και τα σωματεία, δημιουργούμε πρωτοβουλίες ευρύτερων συσπειρώσεων. Συντονίζουμε τη δράση μας και συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός ευρύτερου κινήματος για το δικαίωμα όλων στη στέγη.

Κίνημα κατά της ανεργίας - προστασία των ανέργων
Δύο εκατ. άνεργοι με μηδενικό εισόδημα, με πρόβλημα στέγασης, σίτισης, χωρίς πρόσβαση στα μέσα μεταφοράς, στην υγειονομική περίθαλψη, δεν μπορούν να παραμένουν εκτός των τειχών και της δράσης και των ενδιαφερόντων των συνδικάτων.
Με την πρωτοβουλία των συνδικάτων στα νοσοκομεία τις συγκοινωνίες, τον ΟΑΕΔ, συγκροτούμε τις πρώτες συσπειρώσεις για διεκδίκηση των αιτημάτων για τους ανέργους.
Οι πρωτοβουλίες αυτές να διευρυνθούν και να απαιτήσουν μέτρα επέκτασης και αύξησης του επιδόματος ανεργίας, την καθολική πρόσβαση όλων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ως ελάχιστα μέτρα ανακούφισης.
Οργανώνουμε τους ανέργους σε επίπεδο εργατικών κέντρων – ομοσπονδιών. Δημιουργούμε δομή πανελλαδικής δικτύωσης που θα διεκδικεί μέτρα στήριξης και ανακούφισης των ανέργων.

Υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών
Βάζουμε φρένο στον μονόλογο κυβέρνησης και οικονομικών συμφερόντων, για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και της διάλυσης του κράτους πρόνοιας.
Συγκροτούμε ενιαίο πολιτικό, ιδεολογικό και κινηματικό κέντρο υπεράσπισης των δημοσίων επιχειρήσεων και αγαθών, με δικτύωση σε όλη την περιφέρεια για την υπεράσπιση του δικαιώματος της καθολικής πρόσβασης στα δημόσια αγαθά.
Κοινωνικοποιούμε τους αγώνες μας και βάζουμε φρένο στην αύξηση των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και των τιμολογίων στις ΔΕΚΟ, που ήδη είναι προ των πυλών.

Υπερασπιζόμαστε την δημοκρατία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες
Βασικός πυλώνας των μνημονιακών πολιτικών είναι ο αυταρχισμός. Η κυβέρνηση βλέπει τη δημοκρατία, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, το δικαίωμα της απεργίας ως σκουριά που πρέπει να αποτινάξει από τις πλάτες του πολιτικού συστήματος. Προκρίνει την τρομοκράτηση, ενοχοποιεί και στοχοποιεί τους εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή με το συνδικάτο τους, για την άσκηση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων τους.
Το σ.κ. οφείλει να δεσμευτεί -πέρα από παραταξιακές συγγένειες που μπορεί να υπάρχουν στους κάθε φορά διωκόμενους- ότι η απόλυση ή δίωξη εργαζόμενου για συνδικαλιστική δράση, συνιστά συνολική σύγκρουση με το συνδικαλιστικό κίνημα.

Προϋπολογισμός

Αν και πρόκειται για έναν προσχηματικό προϋπολογισμό (μειωμένο κατά 1,8 στην κοινωνική ασφάλιση ή με τους φόρους που συνεχίζεται το ξεζούμισμα των εργαζομένων) αφήνει όμως τα αποτυπώματά του. Επιταχύνει την παραπέρα διάλυση του εναπομείναντος κράτους πρόνοιας, της δημόσιας υγείας και παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων, μας κλειδώνει στους σκληρούς κανόνες του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής για απεριόριστο χρόνο.
Απαιτείται μια μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης που θα αποκαλύπτει σε όλους τους εργαζόμενους το περιεχόμενο και τη στρατηγική επιδίωξη μέσω του προϋπολογισμού των εφαρμοζόμενων πολιτικών και να διεκδικεί την διεύρυνση των αντιστάσεων και των διεκδικήσεών μας απέναντι σε αυτή την άγρια και νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
Τα συνδικάτα να σημάνουν συναγερμό και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να θέσουν κεντρικό στόχο πάλης την Διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους.
Να δεσμευτούμε σήμερα ότι, θα προχωρήσουμε με τολμηρά και αποφασιστικά βήματα, ώστε οι αντίστοιχες ομοσπονδίες να συνεννοηθούν και να συμπορευτούν για ενοποιημένες ΣΣΕ ανά κλάδο.
Η διεκδίκηση αυτή θα συνενώσει τις δυνάμεις των εργαζομένων, θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση της διεκδίκησης, θα δημιουργήσει ισχυρό και αποφασισμένο αντίπαλο απέναντι στην εργοδοσία που παίζει σε γήπεδο χωρίς αντίπαλη ομάδα, σε γήπεδο με τα συνδικάτα θεατές και τους εργαζόμενους να σκύβουν το κεφάλι, αντιμέτωπος ο καθένας με τον βραχνά της ατομικής τρομοκρατίας.

Ενοποίηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ανά κλάδο
Συντονισμός – Συνεργασία- Ενοποίηση των συνδικάτων ανά κλάδο
Για να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι Σ.Σ.Ε – Κανένας εργαζόμενος με ατομική σύμβαση εργασίας- Συλλογική προστασία όλων των εργαζομένων

Ανασυγκρότηση της δομής του συνδικαλιστικού κινήματος
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να αντιστοιχίσει την δομή του στην σημερινή πραγματικότητα του εργασιακού τοπίου, να ανακτήσει την διαπραγματευτική και πολιτική του ικανότητα.
Απαιτείται χωρίς άλλη καθυστέρηση και δικαιολογία να προχωρήσουμε σε ένα 6μηνο σε καταστατικό συνέδριο που θα αναζητήσει τον επαναπροσδιορισμό της οργανωτικής του μορφής:
1) Ενοποίηση ΓΣΣΕ – ΑΔΕΔΥ
2) Ενοποίηση Ομοσπονδιών και συνδικάτων
3) Την εκπροσώπηση όλων των εκτός των τειχών εργαζομένων.

Μετρητής