Ποιοί είμαστε

Τηλ: 210-5239995, 210-5231612, e-mail: p.kyriakoulias@oiye.gr
Η Αυτόνομη Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων είναι η ταξική,ριζοσπαστική, ανεξάρτητη, αυτόνομη και μαχητική συνιστώσα των εργαζομένων που δρα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) και συμμετέχει στη συνδικαλιστική παράταξη Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή (Μ.Ε.Τ.Α.)

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Ενιαίο μέτωπο για την κοινωνική ασφάλιση

Ενιαίο μέτωπο για την κοινωνική ασφάλιση
του Δημήτρη Στρατούλη
Αναδημοσίευση από την Αυγή 29.11.2009

Η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε το ασφαλιστικό με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως συνισταμένη του δημοσιονομικού προβλήματος και δεσμεύτηκε για συγκεκριμένα περιοριστικά μέτρα. Αυτό είναι απαράδεκτο, γιατί τα θέματα της κοινωνικής ασφάλισης με βάση τις ιδρυτικές συνθήκες της Ε.Ε. δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα των οργάνων της αλλά στις κυβερνήσεις των χωρών - μελών, αφού ισχύει η «αρχή της επικουρικότητας». Επίσης η κοινωνική ασφάλιση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως δημοσιονομικό πρόβλημα αλλά ως κοινωνικό δικαίωμα και μάλιστα συνταγματικά κατοχυρωμένο, που τελεί υπό την εγγύηση του κράτους.

Η κυβέρνηση, με βάση τις δεσμεύσεις της, άφησε να διαρρεύσει ότι θα προωθήσει αλλαγές στο ασφαλιστικό, με τις οποίες θα αφαιρούνταν ασφαλιστικά δικαιώματα και κάλεσε τα συνδικάτα και τους εργοδοτικούς φορείς σε διάλογο. Είναι προφανές ότι -όπως έκαναν και παλαιότερα οι κυβερνήσεις Σημίτη- ήθελε να χρησιμοποιήσει το διάλογο ως επικοινωνιακό μανδύα για να εξαπατήσει τους εργαζόμενους για τις πραγματικές προθέσεις της, για να διαχύσει τις ευθύνες για τα προβλήματα του ασφαλιστικού και για να προωθήσει ευκολότερα τις αντικοινωνικές επιλογές της.

Ο διάλογος αυτός είναι προσχηματικός. Το αποδεικνύει και μόνο το γεγονός ότι ο υπουργός Εργασίας αρνήθηκε να αποδεχτεί τις αυτονόητες προϋποθέσεις που του έθεσαν οι συνδικαλιστές της “Αυτόνομης Παρέμβασης”, αφενός για υλοποίηση της προεκλογικής αλλά και μετεκλογικής δέσμευσης του ΠΑΣΟΚ για κατάργηση του νόμου Πετραλιά και αφετέρου για να μην περικοπεί κατά 1,7 δισ. η κρατική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων στον προϋπολογισμό του 2010.

Η κυβέρνηση, χωρίς καν να παρουσιάσει τις προτάσεις της, προσπαθεί να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα αναθέτοντας τον διάλογο σε μια επιτροπή τεχνοκρατών, λες και το ασφαλιστικό είναι τεχνικό και όχι πολιτικό πρόβλημα. Αυτό όμως που έμεινε είναι η αναφορά του υπουργού Εργασίας στην ανάγκη δομικών αλλαγών στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, με την οποία άνοιξε την πόρτα στη συζήτηση για το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Κάτι παρόμοιο είχε προτείνει πριν από λίγες ημέρες και ο Μίχαλος του ΕΒΕΑ.

Το κεφαλαιοποιητικό σύστημα όμως, στο οποίο ο καθένας έχει ατομική ευθύνη για τη σύνταξή του, αφού όσα εισφέρει τόσα και θα πάρει, δεν είναι ούτε κοινωνική ούτε ασφάλιση. Κι εδώ θα γίνει μεγάλη πολιτική και κοινωνική σύγκρουση, γιατί η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας δεν θα κάνει βήμα πίσω ως προς το να είναι η κοινωνική ασφάλιση δημόσια, καθολική και με αναδιανεμητικό χαρακτήρα, που θα την διαπερνούν οι αρχές της αλληλεγγύης και όχι οι αξίες της ιδιωτικής ασφάλισης.

Από τις συζητήσεις και αντιπαραθέσεις των τελευταίων ημερών έχει γίνει ευρύτερα κατανοητό ότι η αριστερά έχει δίκιο, όταν λέει ότι τα προβλήματα του ασφαλιστικού στη χώρα μας δεν σχετίζονται με τις δαπάνες του, αφού οι συντάξεις και οι παροχές υγείας είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, αλλά με τα έσοδά του. Και αυτό, όχι μόνο γιατί λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά του είτε με τις υποχρεωτικές άτοκες καταθέσεις τους για πολλά χρόνια στην Τράπεζα της Ελλάδος, είτε μέσω χρηματιστηριακού τζόγου, δομημένων ομολόγων ή της εισφοροδιαφυγής, εισφοροαποφυγής και εισφοροκλοπής, αλλά και γιατί τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων μειώθηκαν φέτος δραματικά λόγω της αύξησης της ανεργίας και της γενίκευσης των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Τα υπαρκτά προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας είναι η μεγάλη εισφοροδιαφυγή, που της ροκανίζει τα θεμέλια (περίπου 35% έναντι 2-3% στις άλλες χώρες της Ε.Ε.) και της στέρησε 8,4 δισ. ευρώ το 2009, η ελλιπής κρατική χρηματοδότηση, τα χρέη προς αυτή του κράτους και των ιδιωτών, η λεηλασία των κλάδων υγείας από φαρμακευτικές εταιρείες και ιδιωτικά νοσοκομεία. Τα μεγάλα επίσης ζητούμενα γιʼ αυτή είναι η σταδιακή επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών της, η ασφαλής διαχείριση όσων της απέμειναν και η θέσπιση νέων πόρων χρηματοδότησής της.

Για όλα αυτά δεν χρειάζεται κανένας διάλογος, αλλά πολιτική βούληση από την κυβέρνηση για άμεσα μέτρα αντιμετώπισής τους, που όμως δεν την έχει, γιατί έχει αναλάβει άλλες δεσμεύσεις. Τα όποια μέτρα για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων ή αύξηση εισφορών θα έχουν ακραίες αντικοινωνικές επιπτώσεις. Επίσης, θα είναι και αναποτελεσματικά, γιατί έχει αποδειχθεί ότι δεν αυξάνουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και παράλογα, γιατί το 66% των συνταξιούχων παίρνει μηνιαία λιγότερα από 600 ευρώ και γιατί οι εισφορές στη χώρα μας είναι οι μεγαλύτερες στην Ε.Ε.

Η κυβέρνηση δεν είναι εύκολο να αφαιρέσει ασφαλιστικά δικαιώματα, όχι μόνο γιατί αντιδρά η Αριστερά αλλά και γιατί έχει ήδη τις πρώτες αντιδράσεις από τον κοινωνικό χώρο του ΠΑΣΟΚ. Το τι έπαθε η κυβέρνηση Σημίτη από τις προτάσεις Γιαννίτση δεν είναι εύκολο να ξεχαστεί. Παρ' ότι η τελική αντιπαράθεση για την κοινωνική ασφάλιση μεταφέρθηκε για την άνοιξη, υπάρχουν από σήμερα οι προϋποθέσεις για τη συγκρότηση ενός ευρύτατου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου για την υπεράσπιση και αναβάθμισή της. Τίποτε δεν τελείωσε. Όλα θα κριθούν από τους κοινωνικούς αγώνες που θα ξεσπάσουν το επόμενο διάστημα και από τους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς που θα διαμορφώσουν.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

OXI ΣTH ΝΕΑ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ
ΟΧΙ ΣΕ ΕΝΑ AKOMH
ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ 16/12



Σχετικά με το μεγάλο θέμα του Ασφαλιστικού και τις μεθοδεύσεις οι οποίες γίνονται η Αυτόνομη Παρέμβαση με καθαρό τρόπο εκτιμά και προτείνει τα εξής.

1. Η σημερινή κυβέρνηση ακολουθεί την «πεπατημένη» με βάση και τις υποδείξεις του κ. Αλμούνια και Τρισέ οι οποίοι εξετάζουν το ασφαλιστικό μόνο από την άποψη του δημοσιονομικού κόστους. Αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό όχι ως κοινωνικό ζήτημα αλλά ως οικονομικό βάρος. Στη βάση αυτή η κυβέρνηση αναδιπλώνεται και εγκαταλείπει ακόμη και τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για κατάργηση διατάξεων του Νόμου Πετραλιά, μειώνει κατά 1,7 δις την επιχορήγηση που δίνει για τα ταμεία στον προϋπολογισμό, δημιουργεί κλίμα πανικού με την επίκληση της χρεωκοπίας των ταμείων,ενώ προετοιμάζει νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις σε βάρος των ασφαλισμένων και του ίδιου του Δημοσίου, αναδιανεμητικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Η σημερινή αναφορά του Υπουργού σε δομικές αλλαγές που παραπέμπει σε αλλαγή του αναδινεμητικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό αυτόν ακριβώς τον στόχο εξυπηρετεί.

2. Οι εργοδοτικές οργανώσεις, κυρίως ο ΣΕΒ και το ΕΒΕΑ δημιουργούν ένα κλίμα προώθησης δομικών αλλαγών στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης του συστήματος προτείνουν ευθέως τον μετασχηματισμό στο τριφασικό σύστημα που έχει ως αποτέλεσμα τη διάρρηξη της κοινωνικής αλληλεγγύης και την πρόσθετη επιβάρυνση των ασφαλισμένων επ’ οφελεία της κρατικής και εργοδοτικής δαπάνης.

3. Ο Κοινωνικός διάλογος όπως τον χειρίστηκαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις - και σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις και η σημερινή κυβέρνηση,- είναι μια εκφυλιστική διαδικασία υποταγμένη αποκλειστικά σε επικοινωνιακές και αντεργατικού χαρακτήρα σκοπιμότητες. Το μόνο που παράγει είναι αντεργατικές και αντιασφαλιστικές λύσεις. Τρανή απόδειξη είναι ότι οι διαδοχικές επεμβάσεις απέτυχαν να δώσουν λυση όσον αφορά την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

4. Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχει σαφείς στόχους και η πλειοψηφία της ηγεσίας του δεν έχει την πρόθεση αγωνιστικής διεκδίκησης,ενώ επιδεικνύει μία συμβιβαστική στάση απέναντι σε μία μεγάλη επίθεση που ήδη κλιμακώνεται.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο κοινωνικός διάλογος με την μορφή και τον τρόπο που αξιοποιείται, αποτελεί μία παγίδα που θα έχει ως θύματα όλους τους εργαζόμενους.

Το συνδικαλιστικό κίνημα καλείται να διαφοροποιήσει την μέχρι τωρα στάση του και να προσανατολιστεί:

α) σε απεργιακή κινητοποίηση στις 16 Δεκέμβρη με αφορμή το ασφαλιστικό,την επισφάλεια,τους μισθούς, τον προϋπολογισμό

β) να προετοιμάσει τους εργαζόμενους με μαζικές διαδικασίες και όρους κινήματος για μια πολύμηνη κινητοποίηση.

γ) να αποκαλύψει τις επιδιώξεις κυβέρνησης,Ευρωπαικής ένωσης και εργοδοτών

δ/ να θέσει στη σωστή βάση το πραγματικό πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος που είναι η ταυτόχρονη συνύπαρξη οικονομικού και κοινωνικού ελλείμματος, όπως και το γεγονός ότι η κρίση του οφείλεται στην καταλήστευση των αποθεματικών στην ανασφάλιστη εργασία στην ανεργία και επισφάλεια που στερούν τεράστιους πόρους από το σύστημα.

Στα πλαίσια αυτά το Συνδικαλιστικό Κίνημα πρέπει να διαμορφώσει ένα διεκδικητικό πλαίσιο με σαφείς στόχους:

1) την κατάργηση των αντιασφαλιστικών διατάξεων των νόμων Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά

2) την άμεση χρηματοδότηση των αναγκών των ταμείων, την κάλυψη όλων των υποχρεώσεων του κράτους προς το ασφαλιστικό σύστημα και της καθιέρωσης της τριμμερούς χρηματοδότησης με την συνεισφορά του κράτους κατά 3/9 των εσόδων από εισφορές.

3) τη σταδιακή επιστροφή με χρονοδιάγραμμα των καταληστευθέντων αποθεματικών με ειδική φορολογία του κεφαλαίου και της μεγάλης περιουσίας ώστε να δημιουργηθεί ένα επαρκές αποθεματικό για τις ερχόμενες γεννεές ασφαλισμένων.

4) την κατάργηση ΑΜΕΣΑ της ανασφάλιστης εργασίας καθώς και κάθε μορφής εισφοροδιαφυγή και εισφοροαποφυγής.

5) την κατάργηση της επισφαλούς εργασίας και την ριζική αντιμετώπιση της ανεργίας.

6) την σημαντική ενίσχυση των κατώτερων συντάξεων και τη σύνδεση της κύριας σύνταξης με το 80% του μισθού όπως κάθε φορά διαμορφώνεται.

7) τη μη εφαρμογή της απόφασης του Ευρωπαικού δικαστηρίου για τα όρια ηλικίαςτων γυναικών

8) την υπεράσπιση του καθεστώτος πρόωρης συνταξιοδότησης και των βαρέων και ανθυγιεινών

9) την εφαρμογή της 35 ετίας χωρίς όριο ηλικίας

10) την υπεράσπιση του δημόσιου,κοινωνικού,αναδιανεμητικού χαρακτήρα του συστήματος ασφάλισης στη χώρα μας.

Οι εκπρόσωποι της Αυτόνομης Παρέμβασης στις τριτοβάθμιες οργανώσεις έθεσαν αυτά τα ζητήματα με διεκδικητικό τρόπο και στη ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και στην σημερινή συνάντηση με τον Υπουργό Εργασίας .

Δήλωσαν ότι δεν θα συμμετάσχουν υπό αυτές τις συνθήκες και χωρίς καμία δέσμευση για την επαρκή χρηματοδότηση του συστήματος σε μια διαδικασία η οποία θα οδηγηθεί νομοτελειακά στην απώλεια δικαιωμάτων των εργαζομένων και στη διάλυση του Δημόσιου Συστήματος κοινωνικής Ασφάλισης.

Η θέση μας αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι η κυβέρνηση αρνήθηκε παρά τις προτάσεις μας να υλοποιήσει έστω τη δέσμευσή της για κατάργηση του Νόμου Πετραλιά και να ακυρώσει την αφαίρεση 1,7 δις από τα ασφαλιστικά ταμεία στον προϋπολογισμό του 2010.

Είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλλουμε σε έναν ανοιχτό διάλογο στην κοινωνία με πρωτοβουλία των ίδιων των συνδικάτων και να αναδείξουμε τις θέσεις του μαζικού εργατικού κινήματος.

Είμαστε διατεθειμένοι να παρευρεθούμε διεκδικητικά σε συναντήσεις με το Υπουργείο Εργασίας, εφόσον το ίδιο αποσαφηνίζει την θέση του και υποβάλλει προτάσεις.

Δεν είμαστε καθόλου διατεθειμένοι να συμβάλλουμε σε μία αποπροσανατολιστική, θεατρινίστικη και υποταγμένη σε σκοπιμότητες διαδικασία κοινωνικού διαλόγου και δε θα το πράξουμε.

Καλούμε τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να υιοθετήσουν την πρότασή μας.

Καλούμε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ να συντάξουν τις δυνάμεις τους σε μία κοινή αγωνιστική προσπάθεια εγκαταλείποντας τις άγονες αντιπαραθέσεις και την τακτική της διαίρεσης των εργαζομένων.

Καλούμε τους εργαζόμενους να συμβάλλουν στη δημιουργία ενός αγωνιστικού κλίματος και κινήματος - ανάλογου της περιόδου Γιαννίτση - που μπορεί με την μαζικότητα, την ενωτική του διάθεση και την μαχητικότητά του να ακυρώσει τις αντεργατικές επιδιώξεις.

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Τα συνδικάτα την επόμενη μέρα


Τα συνδικάτα την επόμενη μέρα
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΙΑ*
Αναδημοσίευση από την Αυγή 6.11.2009

Η εκλογική συντριβή της κυβέρνησης της Ν.Δ. και η ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας με υψηλή αυτοδυναμία, εκφράζει σε μεγάλο βαθμό, τον θυμό και την οργή των εργαζομένων για τις αδιέξοδες, αντεργατικές και κοινωνικά ανάλγητες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που ουσιαστικά διέλυσαν στο πέρασμά τους σχεδόν τα πάντα: το όποιο κοινωνικό κράτος, την Παιδεία, την Υγεία, το εργατικό εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι όμως δεν θα πρέπει να τρέφουν αυταπάτες σχετικά με τη νέα κυβέρνηση. Η οποία, πέρα από τα «φιλεργατικά» περιτυλίγματα, δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε τους συσχετισμούς, ώστε να οδηγήσει τη χώρα σε μια άλλη πολιτική και οικονομική πορεία, πέρα από τους καταναγκασμούς της Ε.Ε. και του Συμφώνου Σταθερότητας.

Ήδη, η χώρα μπαίνει σε καθεστώς σκληρής κοινοτικής επιτήρησης, με προδιαγεγραμμένη τετραετή λιτότητα. Στην ημερήσια διάταξη αναγκαστικά θα προωθηθούν προς υλοποίηση, τα περίφημα διαρθρωτικά μέτρα: περαιτέρω εκποίηση του δημόσιου πλούτου, επιτάχυνση της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας στην κατεύθυνσης της ευελιξίας, ξήλωμα του ασφαλιστικού. Η εμμονή στις ενεργητικές (βλ. επιδοματικές για τους εργοδότες) πολιτικές θα συνεχιστεί, ενώ η κοινωνική προστασία των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων θα χαθεί στους δαίδαλους της απασχολησιμότητας.

Η ατζέντα των συνδικάτων και η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα

Μαζί με την οικονομική κρίση, θα οξυνθεί και η κοινωνική. Οι εργαζόμενοι, θα προσβλέπουν στα συνδικάτα και θα ελπίζουν σε αυτά. Θα είναι μπροστά στους αγώνες, εφόσον τους ζητηθεί με αξιοπιστία, με σχέδιο και κυρίως με ορατά τα πιθανά θετικά αποτελέσματα ως προς την εργασιακή, ασφαλιστική και οικονομική τους κατάσταση.

Απέναντι στην κυβερνητική ατζέντα, τα συνδικάτα και η ΓΣΕΕ, έχουν την ευθύνη να προτάξουν τους στόχους τους και να θέσουν επιθετικά στην ημερήσια διάταξη το δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο και τις προτάσεις τους (ΔΕΘ), χωρίς εκπτώσεις και με κομβικά σημεία: α) τον αναπροσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση της προστασίας του εισοδήματος και της διεύρυνσης της κοινωνικής προστασίας των ανέργων, β) την ανάκτηση της δημόσιας περιουσίας, όπου απέναντι στο δίλημμα του κρατισμού ή των ιδιωτικοποιήσεων, υπάρχει το εναλλακτικό πρότυπο της αποτελεσματικής και ποιοτικής δημόσιας επιχείρησης ως μοχλού ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας, μακριά από πελατειακά χαρακτηριστικά, γ) την κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και την επανίδρυση ενός καθεστώτος ασφαλούς, μόνιμης και πλήρους αξιοπρεπούς απασχόλησης καθώς και του συστήματος της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, με τριμερή χρηματοδότηση και αναδιανεμητικό χαρακτήρα σε όφελος των ασθενέστερων.

Η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και η μαζική, ενωτική αγωνιστική διεκδίκηση θα αποδειχθεί μονόδρομος.

Όμως η κατάσταση στα περισσότερα συνδικάτα και ειδικά στη ΓΣΕΕ είναι απογοητευτική.
Ο απαράδεκτος ασφυκτικός κομματικός εναγκαλισμός τα έχει οδηγήσει στον εναλλασσόμενο κυβερνητικό συνδικαλισμό (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), με αποτέλεσμα τη συνέχιση της απομαζικοποίησης, της αδράνειας, της γραφειοκρατικοποίησης, της αναξιοπιστίας, και της απουσίας συνολικών μαζικών διεκδικητικών και με αποτελέσματα εργατικών αγώνων. Από την άλλη, υπάρχει και ο ιδιότυπος κομματικός αντιπολιτευτισμός (ΠΑΜΕ), που με το σεχταρισμό του επιτείνει την πόλωση και την ακύρωση της κοινής δράσης των εργαζομένων. Κατάσταση που εκ των πραγμάτων βολεύει την εκάστοτε κυβέρνηση.

Αν αυτή η κατάσταση δεν αντιστραφεί, είναι φανερό ότι πολύ λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν.

Αν τα συνδικάτα δεν αλλάξουν οργανωτική λογική και προσανατολισμό, αν δεν σπάσουν τις κυβερνητικές και κομματικές λογικές, αν δεν σταματήσουν τις “συντεχνιακές” λογικές εκπροσώπησης σε χώρους με τρεις και τέσσερες ταχύτητες εργαζομένων (εργολάβοι, συμβασιούχοι, μπλοκάκια, stage) και δεν προσεγγίσουν τώρα τους νέους και τις νέες της επισφάλειας, είναι βέβαιο ότι θα συνεχίζουν να βυθίζονται στην απαξίωση και να κινδυνεύουν με περαιτέρω συρρίκνωση και εν τέλει εξαφάνιση.

Γι΄ αυτό και θα πρέπει να επαναφερθεί με επιμονή το αίτημα και η επιτακτική αναγκαιότητα της κοινής δράσης των εργαζομένων, των συνδικάτων και της ΓΣΕΕ, πέρα από κάθε κομματική - παραταξιακή λογική. Μέσα από τα συνδικάτα και με τα συνδικάτα. Είναι πια καιρός να εκφραστούν αυθεντικά οι εργαζόμενοι. Μέσα στους εργασιακούς χώρους, στα πρωτοβάθμια σωματεία, στις Ομοσπονδίες και τα Ε.Κ. Ώστε, να αλλάξει επιτέλους προσανατολισμό και νοοτροπία το συνδικαλιστικό κίνημα.

* Ο Παναγιώτης Κυριακούλιας είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Αυτόνομης Παρέμβασης και της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ)

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΙΥΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΤΟΥ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟΥ

Αθήνα 12/10/2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Δόλια και ανήθικη μαζική απόλυση 28 εργαζομένων από εργολαβική εταιρεία καθαρισμού



Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, καταγγέλλει την ηθικά απαράδεκτη, και δόλια μεθοδευμένη απαλλαγή (δηλ. απόλυση χωρίς αποζημίωση) 28 εργαζομένων από την «δουλεμπορική» εταιρεία ABNORR CLEANING ΕΠΕ, και από την πρώτη στιγμή στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων για άμεση επαναπρόσληψή τους.

Η συγκεκριμένη εργολαβική εταιρεία με δόλιο και εκβιαστικό τρόπο ανάγκασε τους 42 εργαζόμενους που εργάζονταν από 2 έως 18 χρόνια μέσω αυτής ή και προηγούμενων εργολάβων στο Σισμανόγλειο (στο τμήμα σίτισης και διατροφής) να παραιτηθούν, επειδή έληγε η σύμβασή της με το νοσοκομείο, με τη δέσμευση ότι θα τους επαναπροσλάβει, εφόσον ξαναπάρει από αυτό την υπεργολαβία. Τους μετακίνησε για ένα μήνα σε μια παρένθετη εταιρεία Thomas Bates (που εμφανίζεται ως κατασκευαστική εταιρεία!!!) από την οποία δεν πληρώθηκαν ποτέ, και, όταν ξαναπήρε τη δουλειά από το νοσοκομείο, παρά τις δεσμεύσεις της απέλυσε 28 από τους 42 εργαζόμενους, οι οποίοι επειδή είχαν παραιτηθεί δεν δικαιούνται ούτε αποζημιώσεις απόλυσης, ούτε επιδότηση ανεργίας, ούτε οι συνδικαλιστές την προβλεπόμενη από το νόμο προστασία τους.

Η ΟΙΥΕ

α) έχει ήδη προσφύγει στο Υπουργείο Εργασίας, ζητώντας την προσωπική παρέμβαση του Υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου , απαιτώντας να παρέμβει για την επαναπρόσληψη των 28 απολυμένων και να υπάρξει τήρηση της εργατικής νομοθεσίας από το Σισμανόγλειο και την εταιρεία υπεργολάβο.

β) προχώρησε σε σχετικές καταγγελίες σε όλα τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα, δηλαδή τις κατά τόπους Επιθεωρήσεις Εργασίας, τον ΣΕΠΕ, το ΙΚΑ καθώς στην υγειονομική επιθεώρηση του Υπουργείου Υγείας, προκειμένου να υπάρξουν άμεσοι έλεγχοι και να διαπιστωθεί το κατά πόσον ο εργολάβος τηρεί τις προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας του προσωπικού που «διαθέτει» στο νοσοκομείο ως βοηθούς μαγείρους, σιτιστές και τραπεζοκόμους

γ) θα προσφύγει άμεσα στον αρμόδιο εισαγγελέα, ώστε να παρέμβει για να καταλογιστούν οι ποινικές ευθύνες του εργοδότη που παρανόμησε, καθώς και της παρένθετης εταιρείας – φάντασμα που με αδιαφανή τρόπο ανέλαβε για 1 μήνα τη σίτιση του ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟΥ νοσοκομείου.

Η Ομοσπονδία μας, απαιτεί οι εργαζόμενοι, που με απαράδεκτες μεθοδεύσεις απολύθηκαν μαζικά και χωρίς αποζημίωση ΝΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΦΘΟΥΝ ΤΩΡΑ από την ΑBNORR CLEANING, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη τα μισθολογικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα

Μαζί με το σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος αγωνιζόμαστε, ώστε οι εργολαβίες, που αναπαράγουν τον εργασιακό μεσαίωνα, να καταργηθούν άμεσα. Σήμερα απαιτείται και στο Δημόσιο και στα Νοσοκομεία να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΥΕ

ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
12/11/2009

ΜΕ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ,
ΕΝΩ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΟΜΗΡΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Η Κυβέρνηση με τις χθεσινές αποφάσεις της για τις προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ:

Κατέδειξε την απόλυτη άρνηση της να καταργήσει οριστικά το απαράδεκτο καθεστώς της ελαστικής εργασίας στο δημόσιο τομέα.

Αρνείται την κατάργηση στην ουσία του ρουσφετιού, αφού συνεχίζονται οι εξαιρέσεις και τα παράθυρα.

Αρνείται επίσης να χειριστεί το εκρηκτικό πρόβλημα των χιλιάδων εργαζομένων συμβασιούχων και stage, μέσω μιας προωθημένης, καθολικής και κοινωνικά αποδεκτής λύσης, η οποία θα ήταν εδώ και τώρα να γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις στον κοινωνικό τομέα (Κοινωνικές Υπηρεσίες του Δημοσίου, ΟΤΑ, Υγεία, Παιδεία), οι οποίες άλλωστε υπολειτουργούν και χρειάζονται να στελεχωθούν άμεσα.

Η καθολική αυτή λύση, όχι μόνο θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα της συνέχισης της απασχόλησης των ήδη υπηρετούντων εργαζομένων με τις γνωστές επαίσχυντες μορφές απασχόλησης (συμβάσεις έργου, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, stage), αλλά και θα δημιουργούσε νέες πραγματικές θέσεις απασχόλησης και για επιπλέον χιλιάδες ανέργους.

Η λύση αυτή θα αναβάθμιζε αυτόματα το επίπεδο των κοινωνικών υπηρεσιών και τη λειτουργία του κράτους, θα μείωνε την ανεργία, θα δημιουργούσε εισοδήματα και θα ξανα-έβαζε σε λειτουργία τη συνολική οικονομία της οικονομίας, με πολλαπλασιαστικά οφέλη για όλους.

Αντ’ αυτού η Κυβέρνηση, ουσιαστικά επέλεξε να τους απολύσει όλους, να προσλάβει πολύ λιγότερους και μάλιστα όχι μόνιμους, αλλά με νέες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, διαιωνίζοντας το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία (που δήθεν καταπολεμά) και δημιουργώντας ξανά μια νέα γενιά ομήρων.

Όλα αυτά γίνονται επειδή η Κυβέρνηση επιμένει σ’ ένα πλαίσιο απορρύθμισης της εργασίας και υποβάθμισης του Δημοσίου Τομέα και επιπλέον είναι επιτηρούμενος όμηρος του Χ. Αλμούνια και της Ε. Ε, ακολουθώντας τις νεοφιλελεύθερες συνταγές τους, για άμεση και δραστική μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και των δημοσίων δαπανών.

Έτσι, το κράτος απεμπολεί και εκχωρεί το δικαίωμα του για άσκηση πολιτικών απασχόλησης και οικονομικών πολιτικών, που θα δημιουργήσουν ανάπτυξη και θα ενισχύσουν το κοινωνικό κράτος.

Τα συνδικάτα, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ πρέπει να στηρίξουν τον αγώνα συνολικά των συμβασιούχων και των stagierς και να ανοίξουν ένα ευρύτερο μέτωπο κατά της επισφάλειας και της ανεργίας. Ο αγώνας αυτός σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι συμπληρωματικός και αλληλέγγυος με τον αγώνα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, και ιδίως αυτών που είναι επισφαλείς.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑΣ ΣΤΟ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ

Δόλια και ανήθικη μαζική απόλυση 28 εργαζομένων από εργολαβική εταιρεία καθαρισμού

Ο εργασιακός μεσαίωνας ήταν και παραμένει εδώ στις εργολαβίες καθαρισμού, που όχι μόνο διατηρούν την εργασιακή ζούγκλα αλλά εφευρίσκουν και νέους δόλιους τρόπους, για να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους, οι οποίοι συνεχίζουν να είναι απροστάτευτοι, βρίσκουν δε συμπαραστάτες και βοηθούς στο έργο τους αυτό τις υπηρεσίες του δημοσίου στη προκειμένη περίπτωση τη Διοίκηση του Σισμανόγλειου Γενικού Νοσοκομείου Αττικής.

Η εργολαβική εταιρεία καθαρισμού ABNOR CLEANING ΕΠΕ που είχε αναλάβει το τμήμα διατροφής του Νοσοκομείου και απασχολούσε 42 εργαζόμενους, με προκλητικό και εκβιαστικό τρόπο, ισχυριζόμενη ότι λήγει η εργολαβία της, εξανάγκασε τους εργαζόμενους να «παραιτηθούν» για να απασχοληθούν στο νέο εργολάβο, και αφού αρνιόταν προκλητικά να τους απασχολήσει σε άλλο έργο ή να τους χορηγήσει τις απολύσεις.

Άγνωστο παραμένει ακόμη με ποια διαδικασία η «νέα» εργολαβία Κατασκευαστική εταιρεία -Εισαγωγές- Εξαγωγές πρώτων υλών!!, ανέλαβε το τμήμα διατροφής και απασχόλησε τους εργαζόμενους για ένα περίπου μήνα και σήμερα είναι άφαντη αφήνοντας αυτούς απλήρωτους, ενώ στην πορεία το έργο ανέλαβε πάλι η ABNOR CLEANING ΕΠΕ!!

Μέχρι που θα φτάσει η πλεκτάνη, η ανήθικη και δόλια συμπεριφορά των εργολαβιών καθαρισμού, ώστε να ξεφορτώνονται «νομότυπα» με τη συνενοχή και της Διοίκησης του Νοσοκομείου 28 εργαζόμενους αποστερώντας τους όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα;

Ηχούν παράξενα ακόμη στα αυτιά μας οι δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Ανδρέα Λοβέρδου ότι πρέπει να τελειώνουμε με τον εργασιακό μεσαίωνα.

Περιμένουμε να δούμε ποιά θα είναι η άμεση και αποφασιστική παρέμβαση που απαιτείται εκ μέρους του Υπουργείου και προς την εταιρεία ABNOR CLEANING ΕΠΕ αλλά και προς τη Διοίκηση του Νοσοκομείου.

Οι εργαζόμενοι που με απαράδεκτες μεθοδεύσεις απολύθηκαν μαζικά και χωρίς αποζημίωση πρέπει ΤΩΡΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΦΘΟΥΝ χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη τα μισθολογικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ STAGE


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
5/11/2009


Η Αυτόνομη Παρέμβαση εκφράζει τη συμπαράσταση της στον αγώνα των εργαζομένων στα stage, οι οποίοι με μαζικό τρόπο διαδήλωσαν σήμερα στην Αθήνα.

Η κυβέρνηση σε μια περίοδο που αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς η ανεργία και με πρόσχημα την κατάργηση των stage στο δημόσιο τομέα, ασκεί μια πολιτική που οδηγεί στην επί πλέον διόγκωση της ανεργίας και στη συνέχιση της ομηρίας με άλλες ελαστικές μορφές των νέων εργαζομένων.


Η ΓΣΕΕ οφείλει να ξεμπλοκαριστεί από την πολιτική που εκφωνεί ο Πρόεδρος της, που είναι αντίθετη από τις θέσεις της πλειοψηφίας των δυνάμεων που δρουν στη ΓΣΕΕ και να συμπαρασταθεί στους εργαζόμενους.

Το κίνημα των εργαζόμενων στα stage πρέπει επίσης να αναπτυχθεί, χωρίς να εμπλέκεται σε διαδικασίες χειραγώγησης του από την πλευρά ορισμένων δυνάμεων. Πρακτικές που οδηγούν στην αποσιώπηση της παρουσίας στελεχών της Αυτόνομης Παρέμβασης, όπως και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, στη σημερινή συγκέντρωση, δε διευκολύνουν καθόλου τον αγώνα των εργαζομένων στα stage.

Η ενότητα και ο συντονισμένος αγώνας των εργαζόμενων, η πάλη όλης της εργατικής τάξης κατά της επισφάλειας και υπέρ της πλήρους και σταθερής εργασίας μπορεί να φέρει αποτελέσματα.

Μετρητής