Ποιοί είμαστε

Τηλ: 210-5239995, 210-5231612, e-mail: p.kyriakoulias@oiye.gr
Η Αυτόνομη Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων είναι η ταξική,ριζοσπαστική, ανεξάρτητη, αυτόνομη και μαχητική συνιστώσα των εργαζομένων που δρα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) και συμμετέχει στη συνδικαλιστική παράταξη Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή (Μ.Ε.Τ.Α.)

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Τα συνδικάτα την επόμενη μέρα


Τα συνδικάτα την επόμενη μέρα
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΙΑ*
Αναδημοσίευση από την Αυγή 6.11.2009

Η εκλογική συντριβή της κυβέρνησης της Ν.Δ. και η ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας με υψηλή αυτοδυναμία, εκφράζει σε μεγάλο βαθμό, τον θυμό και την οργή των εργαζομένων για τις αδιέξοδες, αντεργατικές και κοινωνικά ανάλγητες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που ουσιαστικά διέλυσαν στο πέρασμά τους σχεδόν τα πάντα: το όποιο κοινωνικό κράτος, την Παιδεία, την Υγεία, το εργατικό εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι όμως δεν θα πρέπει να τρέφουν αυταπάτες σχετικά με τη νέα κυβέρνηση. Η οποία, πέρα από τα «φιλεργατικά» περιτυλίγματα, δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε τους συσχετισμούς, ώστε να οδηγήσει τη χώρα σε μια άλλη πολιτική και οικονομική πορεία, πέρα από τους καταναγκασμούς της Ε.Ε. και του Συμφώνου Σταθερότητας.

Ήδη, η χώρα μπαίνει σε καθεστώς σκληρής κοινοτικής επιτήρησης, με προδιαγεγραμμένη τετραετή λιτότητα. Στην ημερήσια διάταξη αναγκαστικά θα προωθηθούν προς υλοποίηση, τα περίφημα διαρθρωτικά μέτρα: περαιτέρω εκποίηση του δημόσιου πλούτου, επιτάχυνση της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας στην κατεύθυνσης της ευελιξίας, ξήλωμα του ασφαλιστικού. Η εμμονή στις ενεργητικές (βλ. επιδοματικές για τους εργοδότες) πολιτικές θα συνεχιστεί, ενώ η κοινωνική προστασία των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων θα χαθεί στους δαίδαλους της απασχολησιμότητας.

Η ατζέντα των συνδικάτων και η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα

Μαζί με την οικονομική κρίση, θα οξυνθεί και η κοινωνική. Οι εργαζόμενοι, θα προσβλέπουν στα συνδικάτα και θα ελπίζουν σε αυτά. Θα είναι μπροστά στους αγώνες, εφόσον τους ζητηθεί με αξιοπιστία, με σχέδιο και κυρίως με ορατά τα πιθανά θετικά αποτελέσματα ως προς την εργασιακή, ασφαλιστική και οικονομική τους κατάσταση.

Απέναντι στην κυβερνητική ατζέντα, τα συνδικάτα και η ΓΣΕΕ, έχουν την ευθύνη να προτάξουν τους στόχους τους και να θέσουν επιθετικά στην ημερήσια διάταξη το δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο και τις προτάσεις τους (ΔΕΘ), χωρίς εκπτώσεις και με κομβικά σημεία: α) τον αναπροσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση της προστασίας του εισοδήματος και της διεύρυνσης της κοινωνικής προστασίας των ανέργων, β) την ανάκτηση της δημόσιας περιουσίας, όπου απέναντι στο δίλημμα του κρατισμού ή των ιδιωτικοποιήσεων, υπάρχει το εναλλακτικό πρότυπο της αποτελεσματικής και ποιοτικής δημόσιας επιχείρησης ως μοχλού ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας, μακριά από πελατειακά χαρακτηριστικά, γ) την κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και την επανίδρυση ενός καθεστώτος ασφαλούς, μόνιμης και πλήρους αξιοπρεπούς απασχόλησης καθώς και του συστήματος της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, με τριμερή χρηματοδότηση και αναδιανεμητικό χαρακτήρα σε όφελος των ασθενέστερων.

Η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και η μαζική, ενωτική αγωνιστική διεκδίκηση θα αποδειχθεί μονόδρομος.

Όμως η κατάσταση στα περισσότερα συνδικάτα και ειδικά στη ΓΣΕΕ είναι απογοητευτική.
Ο απαράδεκτος ασφυκτικός κομματικός εναγκαλισμός τα έχει οδηγήσει στον εναλλασσόμενο κυβερνητικό συνδικαλισμό (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), με αποτέλεσμα τη συνέχιση της απομαζικοποίησης, της αδράνειας, της γραφειοκρατικοποίησης, της αναξιοπιστίας, και της απουσίας συνολικών μαζικών διεκδικητικών και με αποτελέσματα εργατικών αγώνων. Από την άλλη, υπάρχει και ο ιδιότυπος κομματικός αντιπολιτευτισμός (ΠΑΜΕ), που με το σεχταρισμό του επιτείνει την πόλωση και την ακύρωση της κοινής δράσης των εργαζομένων. Κατάσταση που εκ των πραγμάτων βολεύει την εκάστοτε κυβέρνηση.

Αν αυτή η κατάσταση δεν αντιστραφεί, είναι φανερό ότι πολύ λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν.

Αν τα συνδικάτα δεν αλλάξουν οργανωτική λογική και προσανατολισμό, αν δεν σπάσουν τις κυβερνητικές και κομματικές λογικές, αν δεν σταματήσουν τις “συντεχνιακές” λογικές εκπροσώπησης σε χώρους με τρεις και τέσσερες ταχύτητες εργαζομένων (εργολάβοι, συμβασιούχοι, μπλοκάκια, stage) και δεν προσεγγίσουν τώρα τους νέους και τις νέες της επισφάλειας, είναι βέβαιο ότι θα συνεχίζουν να βυθίζονται στην απαξίωση και να κινδυνεύουν με περαιτέρω συρρίκνωση και εν τέλει εξαφάνιση.

Γι΄ αυτό και θα πρέπει να επαναφερθεί με επιμονή το αίτημα και η επιτακτική αναγκαιότητα της κοινής δράσης των εργαζομένων, των συνδικάτων και της ΓΣΕΕ, πέρα από κάθε κομματική - παραταξιακή λογική. Μέσα από τα συνδικάτα και με τα συνδικάτα. Είναι πια καιρός να εκφραστούν αυθεντικά οι εργαζόμενοι. Μέσα στους εργασιακούς χώρους, στα πρωτοβάθμια σωματεία, στις Ομοσπονδίες και τα Ε.Κ. Ώστε, να αλλάξει επιτέλους προσανατολισμό και νοοτροπία το συνδικαλιστικό κίνημα.

* Ο Παναγιώτης Κυριακούλιας είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Αυτόνομης Παρέμβασης και της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μετρητής