Ποιοί είμαστε

Τηλ: 210-5239995, 210-5231612, e-mail: p.kyriakoulias@oiye.gr
Η Αυτόνομη Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων είναι η ταξική,ριζοσπαστική, ανεξάρτητη, αυτόνομη και μαχητική συνιστώσα των εργαζομένων που δρα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) και συμμετέχει στη συνδικαλιστική παράταξη Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή (Μ.Ε.Τ.Α.)

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ




Ενα ολοκληρωμένο πλαίσιο προτάσεων και διεκδικήσεων για την επίλυση του Ασφαλιστικού από τα συνδικάτα καθώς και προτάσεις για συγκεκριμένες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, κατέθεσε η Αυτόνομη Παρέμβαση στη σημερινή Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ. Το πλαίσιο αυτό διαμορφώθηκε σε χθεσινή ευρεία σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών που πραγματοποίησε η Γραμματεία της Παράταξης.

Ολόκληρο το πλαίσιο της Α.Π. για το Ασφαλιστικό έχει ως εξής:


ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

«ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»


Η κυβέρνηση σε συνέχεια όλων των προηγούμενων νεοφιλελεύθερων αλλαγών της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προετοιμάζει μια νέα αντιασφαλιστική επίθεση σε βάρος των εργαζομένων υλοποιώντας τις δεσμεύσεις της στην Ε.Ε. Δεν θέλει επίλυση του ασφαλιστικού αλλά επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος μέσα από το χτύπημα δικαιωμάτων και την αποδόμηση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.

Η τακτική της είναι να δημιουργεί κλίμα κινδυνολογίας, να ανοίγει έμμεσα μέσω του κ. Αναλυτή και του κ. Γκαργκάνα όλη τη βεντάλια των αντεργατικών ρυθμίσεων επιφυλασσόμενη για την τελική στάση της. Η παρέμβαση του Πρωθυπουργού στη Κ.Ο. της ΝΔ δείχνει μια τακτική σκλήρυνσης με ένταση της επίθεσης σε στρώματα εργαζομένων, αξιοποιώντας εκ νέου την θεωρία των προνομιούχων και βολεμένων εργαζομένων και τις διαφορές μεταξύ παλιών και νέων εργαζομένων τις οποίες άλλωστε οι ίδιες οι κυβερνήσεις δημιούργησαν. Η εξέλιξη σε σχέση με το ύψος της αναθεώρησης του ΑΕΠ και το φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο, προοιωνίζει ακόμα πιο σκληρές αλλαγές.
Η κυβέρνηση επιθυμεί επίσης να προχωρήσει σε μία διαδικασία διαλόγου την οποία θέλει να την χρησιμοποιήσει ως μοχλό των αντεργατικών της επιλογών.

Από τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα φαίνεται ως σχεδόν σίγουρο ότι θα βασιστεί στις αντιασφαλιστικές διατάξεις του νόμου 3029 και ιδίως σε ότι αφορά τα ζητήματα των ενοποιήσεων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, θα αγνοήσει επίσης το ζήτημα χρηματοδότησης και ειδικά σε ότι αφορά τη συμμετοχή του κράτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι παραβιάζει ακόμη και τον 3029/2002 «κλέβοντας» στην ουσία νομοθετημένους πόρους ύψους 1,5 δις€ τα οποία επιπροσθέτως έπρεπε να καταβληθούν στον προϋπολογισμό του 2008, κάτι το οποίο δεν έκαναν ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε η Ν.Δ.

Θα επιχειρήσει επίσης την αύξηση των ορίων ηλικίας ή διαφοροποίηση των προϋποθέσεων πιθανά με νέα κατηγοριοποίηση των νέων, με χρήση κινήτρων-αντικινήτρων, για να αυξηθεί ο μέσος όρος συνταξιοδότησης, ενώ θα παρέμβει στο καθεστώς των βαρέων-ανθυγιεινών κα των αναπηρικών συντάξεων. Τέλος, μεγάλο θέμα αποτελούν οι παρεμβάσεις στον χαρακτήρα του συστήματος με την μετατροπή του από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό (σύστημα τριών πυλώνων) και προς αυτή την κατεύθυνση θα λειτουργήσουν η καθιέρωση της Εθνικής κατώτερης σύνταξης από το 2009 και η αναλογία εισφορών-παροχών που αν εφαρμοστεί θα μειώσει δραστικά τις κατώτερες συντάξεις.
Όλα τα πιο πάνω είναι εκτιμήσεις, αλλά δεν στηρίζονται σε σίγουρες πηγές για την έκταση των αλλαγών, οι οποίες μπορεί να είναι πολύ χειρότερες. Προφανώς θα συνεκτιμηθεί το πολιτικό τοπίο ενώ η ετοιμότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και η αποφασιστικότητα του να οργανώσει τους εργατικούς αγώνες θα παίξουν σημαντικό ρόλο.
Εμείς τι πρέπει να κάνουμε:

Α) Να καθορίσουμε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων το οποίο από τώρα πρέπει να προβάλουμε στους εργαζόμενους κάτι το οποίο είναι η δική μας απάντηση στο πρόβλημα του ασφαλιστικού. Παραθέτουμε στο τέλος ένα συνολικό πλαίσιο διεκδικήσεων.
Η γνώμη μας είναι ότι πρέπει να το προωθούμε αλλά ταυτόχρονα να μη χάνονται οι κύριοι άξονες των αιτημάτων μας.
Οι προτεραιότητες αφορούν στην υποστήριξη του Δημοσίου και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος, στη χρηματοδότηση, την ανασφάλιστη εργασία, την κατάργηση των αντιασφαλιστικών διατάξεων που οδηγούν σε διακρίσεις σε βάρος των νέων, τα όρια ηλικίας, τις κατώτερες συντάξεις και τα βαρέα ανθυγιεινά και το ποσοστό αναπλήρωσης (δηλαδή τα σημεία 1-6 του πλαισίου).

Β) Πρέπει άμεσα να ξεκινήσει σχεδιασμένα από τις οργανώσεις η κινητικότητα από τα κάτω με στόχο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις αγωνιστικής κινητοποίησης. Πρέπει άμεσα να υπάρξει ένα σχέδιο εξόρμησης σ’ όλη την Ελλάδα με περιοδείες, συσκέψεις, ανοιχτές συγκεντρώσεις, που θα απολήγει σε κεντρικές κινητοποιήσεις το χρονοδιάγραμμα αυτό πρέπει να εκτυλιχθεί στους μήνες Οκτώβρη-Νοέμβρη- Δεκέμβρη, με αιχμή το ασφαλιστικό, αλλά και τα ζητήματα του προϋπολογισμού και το εισοδηματικό. Ιδιαίτερη αξία έχει η εξεύρεση μορφών συσπείρωσης των νέων εργαζομένων που θα πληγούν ιδιαίτερα από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Πιο συγκεκριμένα, πρέπει μέσα στον Οκτώβριο θα γίνουν μαζικές διαδικασίες. Να πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο στην Αθήνα και μεγάλες πόλεις, αρχές Νοέμβρη (1 ή 5/11) και απεργιακή κινητοποίηση στο πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη.

Γ) Σχετικά με το διάλογο που επιθυμεί διακαώς η κυβέρνηση, τα συνδικάτα δεν πρέπει να εμπλακούν. Δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις ενός ειλικρινούς διαλόγου. Η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται την αύξηση της χρηματοδότησης και την σταδιακή επιστροφή των καταληστευθέντων πόρων, αλλά αρνείται να καταβάλει ακόμη και τους νομοθετημένους πόρους. Επιχειρεί να δημιουργήσει κλίμα σύγχυσης και συναίνεσης ώστε να δημιουργήσει τετελεσμένα. Συνεπώς δεν υπάρχει ούτε η ειλικρίνεια, αλλά ούτε και η φερεγγυότητα για την αντιμετώπιση του πραγματικού προβλήματος του ασφαλιστικού. Η συζήτηση πρέπει να γίνει στην κοινωνία. Τα αιτήματά μας θα διατυπωθούν με κάθε ευκρίνεια σε κάθε πλευρά.

Δ) Η μάχη του ασφαλιστικού απαιτεί έντονη ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση και γι’ αυτό χρειάζεται στήριξη της τακτικής μας με επιχειρήματα που θα αποκαλύπτουν την κυβερνητική πρόκληση περί παλαιών και νέων εργαζομένων προνομιούχων και μη, περί συντηρητικής λογικής των συνδικάτων που αντιστέκονται στις αλλαγές, κ.ά.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


1. ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ–ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΘΕΝΤΩΝ ΠΟΡΩΝ

Δεν μπορούμε να μιλάμε για βιωσιμότητα:
· Εάν δεν επιστραφούν σταδιακά τα αποθεματικά των ταμείων, όπου με πολύ χαμηλό επιτόκιο, την περίοδο 1950 –1980 τα χρησιμοποιούσε το κράτος και τα οποία υπολογίζονται ότι είναι πάνω από 75 δις €.
· Εάν δεν εισπράττονται οι εισφορές, πού με τις επαναλαμβανόμενες ρυθμίσεις ουσιαστικά οι πόροι ή χαρίζονται ή για πολλά χρόνια τους εκμεταλλεύονται οι εργοδότες. Στα 8,2 δις € έφτασαν οι οφειλές προς το ΙΚΑ των ιδιωτών και σε 8,7 δις οι οφειλές του κράτους.
· Εάν δεν αξιοποιούνται οι πόροι σε όφελος των ταμείων και τζιράρονται στην κερδοσκοπία, χρηματιστήριο, ομόλογα υψηλού ρίσκου.
· Εάν το κράτος δεν καταβάλει έστω και τους ελάχιστους θεσμοθετημένους πόρους. (10% επί των αποδοχών των νέων από το 1992 και 1% του ΑΕΠ από το 2003.
Η ενίσχυση της οικονομικής βιωσιμότητας του συστήματος προϋποθέτει:
· Καθιέρωση της τριμερούς χρηματοδότησης με την αναλογία 3/9 Κράτος (10%), 4/9 εργοδότες, 2/9 εργαζόμενοι.
· Πλήρη κάλυψη των υποχρεώσεων των εργοδοτών και των χρεών τους προς το Ι.Κ.Α.
· Σταδιακή επιστροφή των καταληστευθέντων πόρων με τη δημιουργία ενός ειδικού αποθεματικού. Οι πόροι να εξευρεθούν από πρόσθετη φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις, στις βραχυπρόθεσμες επενδύσεις και στις υπεραξίες που παράγονται από χρηματιστηριακές συναλλαγές, στα πολύ μεγάλα εισοδήματα, στην φορολόγηση της περιουσίας της εκκλησίας.
Οι πόροι που θα προέλθουν από αυτές τις ρυθμίσεις μπορούν να καλύψουν αυτά που χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί μακροπρόθεσμα το πρόβλημα του ΙΚΑ (που είναι στο 2,4% του ΑΕΠ) και να καλύψουν τις επιπλέον ανάγκες που απαιτούνται για τις εθελοντικές ενοποιήσεις των ταμείων.

2. ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΓΥΗΣΗ & ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΙΚΑ.

Αγωνιζόμαστε και προστατεύουμε τον κοινωνικό και δημόσιο χαραχτήρα ασφάλισης που θα στηρίζεται στην συμμετοχή των εργαζομένων με 6,67%, των εργοδοτών με 13,33 %, με 10% του κράτους όπως από το νόμο προβλεπόταν, αλλά και για όλους τους εργαζόμενους και στην αξιοποίηση των αποθεματικών. Επιπλέον για την επικουρική ασφάλιση απαιτείται εισφορά 3% των εργαζομένων και 3% των εργοδοτών ως ελάχιστη συνεισφορά.
Θα βασίζεται στην αλληλεγγύη των γενεών με την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των εν ενεργεία εργαζομένων και θα εγγυάται:
· Την ανταπόδοση μετά από 35 χρόνια εργασία (10.500), σε σύνταξη (κύρια & επικουρική) που θα ισοδυναμεί τουλάχιστον με έναν μισθό όπως αυτός έχει διαμορφωθεί μέσα από τις καταστατικές διατάξεις των ταμείων.
· Τα γενικά όρια για όλους που πρέπει να είναι 65 για τους άνδρες- 60 για τις γυναίκες.

Θα έχει έντονα χαρακτηριστικά της κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης όπως:
· Κατώτερη σύνταξη (κύρια & επικουρική) όσο τα 25 ημερομίσθια της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.
· Αναπηρικές συντάξεις με 1.500 ένσημα, (των εργατικών ατυχημάτων έστω και με 1 ημέρα ασφάλισης), παραπληγικών, τυφλών, κ.τ.λ.
· Συνταξιοδότηση των γυναικών 5 χρόνια νωρίτερα από τους άνδρες και 10 χρόνια νωρίτερα για όσες έχουν ανήλικο παιδί και διατήρηση του καθεστώτος πρόωρης συνταξιοδότησης.
· Την στήριξη των ειδικών κατηγοριών, βαρέων επικίνδυνων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και επέκταση τους στο Δημόσιο.
Δεν συζητάμε και δεν διαπραγματευόμαστε λογικές που αναιρούν τον κοινωνικό και δημόσιο χαραχτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.

3. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΜΑΥΡΗ» ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Με τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που λαμβάνει η ανασφάλιστη εργασία, κανένα ταμείο δεν μπορεί να έχει μέλλον. Το 80% των επιχειρήσεων είναι ανέλεγκτες πάνω από 5 χρόνια.
· Ένας στους 4 εργαζόμενους, σύμφωνα με τους πλέον αρμόδιους, δεν είναι καν δηλωμένος στις καταστάσεις του ΙΚΑ. Τα ταμεία στερούνται πάνω από 4 δις € το χρόνο μόνο από αυτό.
· Μεγάλα ποσά στερούνται τα ταμεία από τις λιγότερες ημέρες και χαμηλότερες αποδοχές που οι εργοδότες ασφαλίζουν τους εργαζόμενους.
· Μεγάλες απώλειες έχουν τα ταμεία, από την αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων με την ανάπτυξη των εργολαβιών, των συμβάσεων έργων, των παράνομων δελτίων παροχής υπηρεσιών, την μη εφαρμογή των Σ.Σ.Ε, υπερωριών, «προγραμμάτων» stage κ.λ.π.
Ούτε ένας «αδήλωτος» εργαζόμενος. Ασφάλιση για όλες τις ημέρες και στο σύνολο αποδοχών. Κανένας εργαζόμενος έμμεσα ή άμεσα έξω από το σύστημα.
Κατάργηση της ανασφάλιστης εργασίας, προς αυτή την κατεύθυνση μπορούν να βοηθήσουν η πλήρης ασφαλιστική κάλυψη όλων των οικονομικών μεταναστών, η μηχανογράφηση των ασφαλιστικών ταμείων, η ενίσχυση των ελεγκτικών τους μηχανισμών, η αυστηροποίηση των ποινών για όσους χρησιμοποιούν ανασφάλιστη εργασία, η υποχρεωτική ασφάλιση με δαπάνη του εργοδότη για όσο διάστημα ο εργαζόμενος είναι ανασφάλιστος. Η νομιμοποίηση των μεταναστών. Η ασφάλιση των stage. Επίσης απαιτείται η εμπλοκή των συνδικάτων στον έλεγχο, στην καταγραφή και καταλογισμό των παρανομιών. Όχι πια στις εκάστοτε χαριστικές ρυθμίσεις.

4. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΕΝΕΩΝ–ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Εάν το σύστημα δεν βασισθεί στην αλληλεγγύη των γενεών, σύντομα οι γενεές μεταξύ τους θα αντιπαρατεθούν και το μέλλον τους θα γίνει δυσοίωνο.
Με τον 2084/1992 οι νέοι ασφαλισμένοι μετά το 1992 έχουν φορτωθεί όλη την κακοδιαχείριση και την ληστεία των αποθεματικών, με τεράστιες συνέπειες στα δικαιώματά τους:
· Αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση.
· Καταργήθηκε η βασική διάταξη για συνταξιοδότηση των γυναικών 5 χρόνια ενωρίτερα.
· Καταργήθηκαν βασικές διατάξεις για συνταξιοδότηση (35ετία & 58 ετών, 10.000 & 62 ετών, 10.500 & 55 ετών Βαρέα, κ.τ.λ.).
· Με τον διαφορετικό τρόπο υπολογισμού, μειώθηκαν όλες οι συντάξεις ιδιαίτερα οι πολύ χαμηλές και δεν προσμετρείται ο χρόνος μετά τις 10.500 ημέρες.
Απαιτούμε την κατάργηση των διακρίσεων και την εξίσωση των νέων με αυτές των παλαιών ασφαλισμένων με την κατάργηση όλων των σχετικών αντιασφαλιστικών διατάξεων των νόμων 2084/1992 και 3029/2002.

5. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΙΚΑ.

Σε πλήρη εγκατάλειψη οδηγείται το ΙΚΑ από το περιορισμένο αριθμό μόνιμου προσωπικού (από τις 12448 οργανικές θέσεις υπάρχουν 4500 κενές). Ο έλεγχος των επιχειρήσεων ουσιαστικά καταργήθηκε αφού από τα 13 ελεγκτικά κέντρα μόνο τα 4 λειτουργούν και αυτά με το μισό προσωπικό. Η μηχανογράφηση του μητρώου ασφαλισμένων έμεινε στάσιμη. Οι ασφαλισμένοι ελάχιστα έως καθόλου γνωρίζουν για τα δικαιώματά τους.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για προοπτική χωρίς την αναβάθμιση των υπηρεσιών του ταμείου, με συμβασιούχους και με χιλιάδες εργαζόμενους σε προγράμματα «stage».
Απαιτούμε:
· Την κάλυψη των οργανικών θέσεων από μόνιμο προσωπικό.
· Τον εντατικό έλεγχο όλων των επιχειρήσεων.
· Την μηχανογράφηση του μητρώο ασφαλισμένων όλων των ενσήμων.
· Την δημιουργία Κέντρου Πληροφόρησης των ασφαλισμένων.
Να απαιτήσουμε να γίνουν τα ταμεία μας λειτουργικά, αποτελεσματικά, ελκυστικά και ανοιχτά στους ασφαλισμένους.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
(για όλους τους ασφαλισμένους).
· Δεν συζητάμε και δεν δεχόμαστε καμία χειροτέρευση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση, την μείωση των συντάξεων, την αύξηση εργατικών εισφορών. Ζητάμε την κατάργησης των αντιασφαλιστικών διατάξεων των νόμων 1902, 2084, 3029.
· Διεκδικούμε συνταξιοδότηση στα 35 έτη (10.500 ημέρες) ασφάλισης, χωρίς όριο ηλικίας.
· Διεκδικούμε οι κύριες συντάξεις να αναλογούν στο 80% του τελικού μισθού στα 35 έτη ασφάλισης και οι επικουρικές τουλάχιστον στο 20%.
· Διεκδικούμε διατήρηση του καθεστώτος πρόωρης συνταξιοδότησης με ίση μεταχείριση παλαιών και νέων ασφαλισμένων.
· Να διατηρηθούν οι θετικές διακρίσεις υπέρ των γυναικών.
· Ειδική μέριμνα για την ασφάλιση των ανέργων.
Διεκδικούμε επιπλέον.
6. Ενίσχυση του δημόσιου κοινωνικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του Δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος με εγγύηση του κράτους για τις συντάξεις. Διαφωνούμε πλήρως με την προσπάθεια μετατροπής του αναδιανεμητικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό, που είναι η κυβερνητική πρόθεση, όπως ορίζεται και με την απόπειρα καθιέρωσης της εθνικής κατώτερης σύνταξης. Διαφωνούμε με την εισαγωγή ιδιωτικών σχημάτων κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα στην κοινωνική ασφάλιση.
7. Λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεργίας, την προώθηση της σταθερής και πλήρους απασχόλησης και την απόκρουση της απορύθμισης της εργασίας ώστε να ισχυροποιηθεί η βάση στήριξης του ασφαλιστικού συστήματος.
8. Κατάργηση των διατάξεων των νόμων που προβλέπουν υποχρεωτικές ενοποιήσεις κύριας και επικουρικής σύνταξης (1902, 2084, 3029, 3371). Διεκδικούμε την σταδιακή μετάβαση σε ένα ενιαίο σύστημα ασφάλισης χωρίς όμως περιορισμούς δικαιωμάτων με εξίσωση προς τα κάτω. Η ενοποίηση πρέπει να είναι εθελοντική. Το ίδιο αφορά και τα επικουρικά ταμεία, εκεί δηλαδή που θα γίνει η μεγαλύτερη επίθεση από την κυβέρνηση.
9. Λήψη πρόσθετων μέτρων προστασίας της μητρότητας και της πατρότητας. Η εγκυμοσύνη να μη θεωρείται ασθένεια. Καθιέρωση γονικής άδειας 2 χρόνια με πληρωμή σε έναν από τους δύο γονείς για την ανατροφή των παιδιών. Πρόσθετα κίνητρα για αντιμετώπιση δημογραφικού. Αύξηση των επιδομάτων γάμου και τέκνων. Διεύρυνση δικτύου παιδικών σταθμών σε όλη την Ελλάδα. Αναγνώριση των τρίτεκνων οικογενειών ως πολυτέκνων.
10. Ενίσχυση του ρόλου των εργαζομένων συνταξιούχων στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, ορισμός διοικήσεων με βάση λίστα που θα προτείνουν οι φορείς με ενισχυμένη πλειοψηφία της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής. Ενισχυμένη παρουσία των εκπροσώπων των εργαζομένων και των συνταξιούχων στα πλαίσια της τριμερούς ή διμερούς συμμετοχής, εισαγωγή νέων οργανωτικών μεθόδων και αξιοποίηση της πληροφορικής στη διοίκηση των οργανισμών. Βελτίωση παροχής υπηρεσιών και ταχύτατη έκδοση των συντάξεων.
11. Ασφαλή αξιοποίηση αποθεματικών με κύριο επενδυτικό εργαλείο τα ειδικά κρατικά ομόλογα συνταξιοδοτικού σκοπού με απευθείας διαπραγμάτευση με το δημόσιο. Σταμάτημα της κερδοσκοπικής διαχείρισης μέσω χρηματιστηρίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μετρητής